निर्णय नं. ४०४४ - कर्तव्य ज्यान
निर्णय नं. ४०४४ ने.का.प. २०४७ (क) अङ्क १
संयुक्त इजलास
सम्माननीय प्रधान न्यायाधीश श्री धनेन्द्रबहादुर सिंह
माननीय न्यायाधीश श्री प्रचण्डराज अनिल
सम्वत् २०४६ सालको फौ.सा.नं. ७८
फैसला भएको मिति: २०४६।१२।६।२ मा
वादी : वीरबहादुर बोहराको जाहेरीले श्री ५ को सरकार
विरुद्ध
विपक्षी : वैतडी पुर्चौडी भटना गा.पं. वा.नं. २ बस्ने जयमल बोहरा
मुद्दा : कर्तव्य ज्यान
(१) हातले हानेको चोट पीरबाट २१ दिन नाघी मरेमा कुटपिटका महल अन्तर्गत कारवाही हुने । बन्दूक जस्तो जोखिमी हतियार प्रयोग भएकोमा मुलुकी ऐन कुटपिटको महल आकृष्ट हुने अवस्था नदेखिने ।
(प्रकरण नं. २६)
फैसला
प्र.न्या.धनेन्द्रबहादुर सिंह
१. सु.प.क्षे.अ. ले साधक निकासा निमित्त जाहेर गरेको प्रस्तुत मुद्दाको तथ्य यस प्रकार छ :–
२. २०३३ मार्ग १७ गते अन्यायवाला जयमल बोहरा हातमा बन्दूक लिई अं. ४ बजेको समय भैंसे सपयो भन्ने ठाउँको घरमा पुगी मेरी श्रीमतीसंग भेट भएपछि म लेकम ननार भन्ने ठाउँमा मकै खरीद गर्ने कामले आएको हुँ, मलाई तमाखु दिनु पर्यो भनी स्वास्नीसंग भनेछ । स्वास्नीले निजलाई तमाखु खाना दिई भैंसी घर ल्याउन भनी वनतर्फ गई वनबाट गाई भैंसी घर ल्याउन लागेको बखत मेरो घरदेखि एक डेढ फर्लाड्ड टाढी पुगी मेरी श्रीमतीले केही दाउरा बाँया हातमा समाती दायाँ हातले दूदीलाका स्याउँला तोड्न तोड्न लागेका बखत अन्यायवाला जयमलले स्वास्नीको गहना लिने मुरादबाट लुकी नजिक ४, ६ गज टाढाबाट बन्दूकको गोली प्रहार गरी मेरी श्रीमतीलाई सो बन्दूकको ४ गिराफ पेटमा र १ गिराफ बायाँ पाखुरामा लागी सकेपछि मेरी स्वास्नीले लौ मारिस् भन्ना वित्तिकै अन्यायवाला जयमल सो ठाउँबाट भागी बेपत्ता भएको स्वास्नी बनुली घटनास्थलमा लडी जीवितै रहेको सली बानूक समेतले मेरो घरमा ल्याएका स्वास्नीको मुखबाट सुनी थाहा पाएकोले ज्यान मार्ने उद्योग गरेका कानुन बमोजिम सजायँ गरिपाउँ भन्ने समेत वीरबहादुर बोहराको मिति २०३३।८।१९ को जाहेरी ।
३. जयमल मेरो पहिले देखिको जग्गा मुद्दाको झगडिया हो हाल कुनै झैं झगडा नभई राम्रै मिलाप थियो तापनि पुरानो इवीवाला मानिस हुँदा यसको स्वास्नीलाई मारी दिए यो आफैं वितिन्छ भन्ने अभिप्रायले मेरो स्वास्नी वनुलीको ज्यान मार्ने उद्योगबाट गोली हानेको होला भन्ने समेत जाहेरवाला वीरबहादुरले मिति २०३३।८।२५ मा जिल्ला प्रहरी इलाकामा गरेको कागज ।
४. मलाई गते बारको राम्ररी सम्झना छैन आज १० दिन भयो म घरैमा थिएँ । लोग्ने घरमा नभएको अवस्था समय घरमा करीब ४, ५ बजेको समयमा जयमल आई लोग्नेलाई काका कहाँ छन् भनी सोधनी गरी मैले घरमा छैन भनी बताएँ निज तमाखु खाँदै थियो म जंगलतिर भैंसी ल्याउन गएकी थिएँ । भैंसी घरतिर फर्काई मैले दाउरा भाँची हातमा अंगालोमा दाउरा र अली बुटेनबाट घरतिर खुला ठाउँमा पुगी बाटा माथि उभिई दुदीलाका स्याउला भाँच्न भन्दा अगाडि अं. १२, १४ हातबाट मलाई गोली हानेको हो । बन्दूक पड्केको आवाज साथै पेटमा पिडा हुँदा व्यहोस जस्ती भएँ । तुरन्तै होसमा आएपछि जयमल हातमा बन्दूक समाती आइरहेको थियो । म कहाँ आइरहेको अवस्था मैले मलाई मारिस् भनी हल्ला गर्दा निज भागी गएको निजले मलाई मार्ने नियतबाट गोली हानेको हो । हाल केही रिसइवी थिएन पहिलेको झगडा परेको रिसइवीको मानिस हो । बन्दूक अरु कसैलाई नताकी मलाई मात्र ताकी हानेको हो भन्ने समेत वनुलीले मिति २०३३।८।२६ मा जि.प्र.का. मा गरेको कागज ।
५. वनुली भैंसी ल्याउने जंगलतिर गएको केही बेरपछि जयमल पनि उतैतिर गएपछि एकै छिनमा बन्दूकको आवाज सुनें वनुलीले होहल्ला गरेको सुनी के भो भनी गई हेर्दा सोद्धा जयमलले मलाई बन्दूक हान्यो भन्दथी गोली चलाएपछि मात्र जयमललाई देखें भनी वनुलीले भनेको थियो जंगलतिर भागी गयो भन्दथी घरमा आउँदा जयमलको साथमा बन्दूक थियो भन्ने समेत सलुवा धानूक, घटनास्थलको सोझै वारी घाँस काट्न लागेको थिएँ बन्दूक पड्केको आवाज सुन्दा वनुलीले जयमलले मलाई मार्यो भनी हल्ला गर्दा घटनास्थलतिर आएँ जयमलले मलाई बन्दूक हान्यो भन्दै थिई भन्ने समेत मंगले धानूक समेतले मिति २०३३।८।२७ मा जि.प्र.का. मा गरेको कागज ।
६. घटनास्थल वुटने भएको ठाउँमा एक अंगालो दाउरा र दुदीलाको दुइवटा सुकेका स्याउँला भएको दुदीलाको बोट भएको लालीगुराँसको पातमा गोली पास भएको ३ घाउ परेको हांगामा कपडाको टुक्रा जयमल्लिएको ढुंगामा रगत सुकेको भन्ने समेत मिति २०३३।८।६ गतेको घटनास्थल प्रकृति विवरण ।
७. वनुलीलाई मार्ने उद्देश्यले जयमल बोहराले बन्दूकले हानी भागेको हो भन्ने देखे सुनेका हौं भन्ने सरजमीनका परदेशी धानूक समेतका १५ जनाको करीब एकै मिलान गरी बकी लेखिदिएको सरजमीन मुचुल्का ।
८. हालसम्म संकलित सबूद प्रमाणको आधारमा जाहेरवाला वीरबहादुर र जयमल पहिलेको झगडिया भएको पुरानो इवी साधन गर्न जयमलले वनुलीको ज्यान मार्ने उद्योग गरी बन्दूकको गोली हानेको सिद्ध हुन आयो निज जयमललाई मुलुकी ऐन ज्यानसम्बन्धीको १५ नं. बमोजिम सजायँ गरिपाउँ भन्ने समेत मिति २०३३।८।२१ गतेको प्रहरी प्रतिवेदन ।
९. जयमल बोहराले वनुलीलाई आपसी रिसइवीबाट गोली हानी मुद्दा चलाएको वनुली उपचारको लागि महेन्द्रनगर अस्पतालमा ल्याई उपचार गर्दा गर्दै फाल्गुण ७ गते विहान ७ बजेको समयमा मृत्यु भएको भन्ने समेत मिति २०३३।११।७ गतेको मृतकको ससुरा पुने बोहराको जाहेरी दर्खास्त ।
१०. लाशको नाइटोदेखि स्नतसम्म कालो दाग भएको कट्टिमा घाउ पिढुको तल्लो भागमा ठूलो घाउ भई कालो दाग देखिएको त्यो दाग पाकेको दायाँ खुट्टाको जघ्राको माथिल्लो भागमा सानो घाउ दायाँ हात अली सुनेको कुम बायाँ हातको अली तलतिरदेखि सुजन भएको भन्ने समेत मिति २०३३।११।८ गतेको लाशप्रकृति विवरण ।
११. घाइते वनुली मिति २०३३।८।१७ गते लागेको चोट पिरबाटै इलाज गरी रहेकै मौका मिति २०३३।११।७ गतेमा महेन्द्रनगर अस्पतालमा मरेकीले जयमल बोहराले ज्यानसम्बन्धी महलको ८ नं. बमोजिमको अपराध गरेको देखिन आएको हुँदा ऐ.को १३ नं. को देहाय १ बमोजिम सजायँ गरिपाउँ भन्ने समेत मिति २०३३।१२।१२ गतेको प्रहरी प्रतिवेदन ।
१२. प्रतिवादी जयमल बोहराको नाममा जारी भई गएको म्यादी पुर्जी मिति २०३५।९।६।५ मा तामेल भएको सो को म्यादभित्र निज हाजिर नभई गुजारी बसेको थमाउने अवधि समेत व्यतित भइसकेको ।
१३. २०३३ साल मार्ग १७ गते प्र.जयमलले वनुलीलाई बन्दूक हानेको कुरा भोलिपल्ट सुनेकी हुँ वनुली मरी गई भन्ने सुनेको भन्ने समेत अन्तसिं बोहरा, वनुलीको मुखबाट जयमलले गोली हान्यो भन्ने सम्म सुनेको हुँ महेन्द्रनगरमा सोही चोटबाट मरी भन्ने सुनेको हुँ भन्ने समेत घउले बोहरा र वनुलीलाई सोधेमा जयमलले बन्दूक हानेको भनी भनेकी र सोही पीरबाट मरी भन्ने सुनेको हुँ घटनास्थलबाट वनुलीलाई म समेतले बोकी घर ल्याएका हौं भन्ने समेत नन्दे बोहरा, जयमलले वनुलीलाई बन्दूकले हाने भन्ने कुरा भोलिपल्ट सुनेको हुँ सोही पीरले वनुली मरी भन्ने सुनेको हुँ भन्ने समेत गगन सिं बोहरा समेतले वैतडी जिल्ला अदालतमा गरेको बकपत्र ।
१४. वैतडी जिल्ला अदालतका मिति २०३७।३।२१ गतेको मुलतवी राख्ने आदेशानुसार यो मुद्दा मुलतवी रही बैतडी जिल्ला अदालतको पुनः मिति २०४३।३।२५ गतेका आदेशानुसार मुलतवीबाट जागी कारवाही चली आएको ।
१५. म घरमा आउँदा श्रीमती सुती रहेकी के भो भनी सोद्धा म जंगलमा पुगी घाँस र दाउरा खोज्दै रहेको अवस्था मलाई गोली लाग्यो म व्यहोस भएँछु तत्कालै होस आउँदा जयमललाई बन्दूक भिरी भागेको देखें कराएको सुनी सुलवा धानूक समेतका मानिस आई मलाई बोकी घरमा ल्याए भनी भनेकी वनुलीको ज्यान मार्ने उद्योग गरेमा जाहेरी दिएको हुँ वनुलीको उपचार गर्दा गर्दै महेन्द्रनगर अस्पतालमा मृत्यु भएकोले सोही व्यहोरा खोली बुबा पुने बोहराले दर्खास्त दिनु भएको हो पहिले बुबाको पालामा निज जयमलसंग जग्गा सम्बन्धी झगडा भएको थियो यसरी श्रीमतीलाई गोली हान्नुमा श्रीमतीले लगाएको गहना हत्याउने किसिमको उद्देश्य नै हुनुपर्छ भन्ने समेत मिति २०४४।१।३१ गते जाहेरवाला वीरबहादुर बोहराको बकपत्र ।
१६. म वीरबहादुरको चिठ्ठी दिन भनी वीरबहादुरको घरमा पुगेको एकछिन पछि काँधमा बन्दूक भिरी झोला बोकी जयमल त्यहाँ आयो वनुली जंगलतर्फ लागिन् जयमल पनि वनुली गएकै जंगलतर्फ गयो । १५।२० मिनेटपछि जंगलतर्फबाट बन्दूक पड्केको आवाज सुनें के भयो भनी जंगलतर्फ लागें मलाई जयमलले गोली हान्यो भन्ने वनुलीको आवाज सुनी वनुली तिर पुगेपछि वनुलीलाई सोद्धा जयमलले मलाई गोली हानी भागी गयो भनेकीले म समेतले वनुलीलाई घरमा ल्याएपछि निजको उपचार गर्दा गर्दै महेन्द्रनगर अस्पतालमा मृत्यु भयो भन्ने सुनेको हुँ भन्ने समेत सलुवा धानुकले मिति २०४४।१।३१ मा गरेको बकपत्र ।
१७. बन्दूक चलेको आवाज सुनियो केही छिनपछि जयमलले मलाई मार्यो भन्ने वनुलीले कराएको आवाज सुनें आई हेर्दा के भो भनी वनुलीलाई सोद्धा जयमलले मलाई गोली हानी भागी गयो भनी भनेकी थिइन् पछि म समेतले घाइते वनुलीलाई बोकी घरमा ल्यायौं वनुलीको उपचार गर्दा गर्दै महेन्द्रनगर अस्पतालमा सोही घाउको चोटबाट मृत्यु भयो भन्ने सुनेको हुँ भन्ने समेत भागले धानुकले मिति २०४४।१।३१ मा गरेको बकपत्र ।
१८. प्रतिवादी जयमलका नाममा वारेन्ट म्यादी पुर्जी जारी गर्दा समेत सो म्यादमा हाजिर नभई फरार रहेको र मृतक वनुलीलाई गोली हानी भागेको कुरा उल्लेखित वादी पक्षका गवाहहरुको बकाइबाट समर्थन हुन आएको र प्रतिवादी जयमल बोहराले मृतक वनुलीलाई कर्तव्य गरी मारेको ठहर्छ भन्ने समेत बैतडी जिल्ला अदालतको मिति २०४४।१०।१० गतेको फैसला ।
१९. मृतक वनुली गोली लागेको बखत नै वा ज्यानसम्बन्धी महलको ९ नं. मा उल्लेखित म्याद २१ दिनभित्र मृत्यु भएको नभई ८० दिनभित्र पछि मृत्यु भएको देखिन्छ ज्यानसम्बन्धी १३(१) नं. बमोजिम उसै बखत वा २१ दिन भित्र मृत्यु भएको नदेखिंनाले सो १३(१) नं. बमोजिम सजायँ हुने अवस्था रहेको देखिन आएन । यस्तो अवस्थामा उसै बखत वा ९ नं. मा वर्णित म्याद भित्र नपरेमा ज्यानसम्बन्धीको १० नं. बमोजिम सो २१ दिनको म्याद नाघी मरेमा कुटपिटको महल बमोजिम प्रतिवादीलाई कारवाही सजायँ गर्नु पर्ने हुन्छ तर जिल्ला अदालतले पीडित व्यक्ति ९ र १० नं. को ऐनका म्याद भित्र नपरी म्याद नाघेपछि मरेको भए पनि प्रतिवादी जयमल बोहरालाई ज्यानसम्बन्धीको १३(१) नं. बमोजिम नै सजायँ गर्ने गरेको निर्णय त्रुटिपूर्ण भई नमिलेको देखिँदा सो फैसला बदर हुने ठहर्छ । स.मु.स. ऐन बमोजिम सरोकारवालाले सकार गरे कुटपिटतर्फ कारवाही निर्णय गर्नु भन्ने समेतको मिति २०४५।२।२ को महाकाली अञ्चल अदालतको फैसला ।
२०. प्रहरी प्रतिवेदनले ज्यानसम्बन्धी महलको ८ नं. को माग दावी गरिएकोमा सोको कुनै उल्लेख नगरी २१ दिनभित्र वनुली नमरेको भनी मुद्दा कुटपिटको महलमा परिणत गर्ने भन्ने महाकाली अञ्चल अदालतको फैसला कानुनी त्रुटिपूर्ण हुँदा उक्त फैसला बदर गरी प्रतिवादीलाई प्रहरी प्रतिवेदन माग दावी बमोजिम सजायँ गरिपाउँ भन्ने समेत वादी श्री ५ को सरकारको सुदूरपश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतमा मिति २०४५।४।२ मा परेको पुनरावेदनपत्र ।
२१. निज जयमल बोहरा मु.ऐन ज्यानसम्बन्धीको ८ नं. बमोजिमको अपराध गरेकोले निजलाई ऐ. ऐनको १३(१) बमोजिम सजायँ गरिपाउँ भनी प्रहरी प्रतिवेदन माग दावी भएकोमा वादी दावी बमोजिम प्रतिवादी जयमलले ज्यानसम्बन्धीको ८ नं. बमोजिमको अपराध के कस्ता परिणाम परिबन्दबाट गरेको छ, छैन भन्नेतर्फ विवेचना गर्दै निर्णय गर्नु पर्नेमा सो वादीले लिएको जिकिरतर्फ कुनै विवेचना नै नगरी महाकाली अञ्चल अदालतले गरेको निर्णय कानुनसंगत नदेखिएको समेतबाट वादीले दावी लिएको कसूर प्रतिवादीले गरे नगरेतर्फ कुनै विवेचना नगरी महाकाली अञ्चल अदालतले गरेको फैसला अधुरो हुँदा बदर गरी दिएको छ । कानुन बमोजिम फैसला गर्नु भनी मिसिल महाकाली अञ्चल अदालतमा पठाई दिनु भन्ने सुदूरपश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतको मिति २०४५।११।२४ गतेको फैसला ।
२२. मृतक वनुलीको मृत्यु बन्दूकको गोलीबाट भएको कुरामा दुइमत रहेको पाइएन बन्दूकको गोली प्रहार कर्तव्यको रहेछ भनी हेर्दा जाहेरवाला वीरबहादुर बोहराको शुरु जाहेरी, निजले अदालतमा गरेको बकपत्र, मृतक वनुलीले मिति २०३३।८।२६ मा उपचार हुँदाको अवस्थामा गरेको ठाडो कागज जसलाई विधिवत मृत्युकालीन घोषणा भने हुन्छ त्यो २०३३।९।७ को सरजमीन र ती व्यक्ति मध्ये अदालतमा आई बकपत्र गर्ने अन्तसिं बोहरा समेतका व्यक्ति र अदालतबाट बुझिएका गगनसिंह बोहरा, मंगले धानूक, सुलुवा धानुकको किटानी बकपत्र र निज जयमल उसै बखत देखि हालसम्म बेपत्ता रहनु समेतबाट जयमल बोहराले बन्दूक बोकी हिंडेको र निजले गेली हानी त्यसबाट मृतक वनुलीको मृत्यु भएको हो भन्ने कुराको यथार्थ पुष्टि हुन आएको हुँदा शुरु वैतडी जिल्ला अदालतले मृतक वनुलीलाई जयमल बोहराले मारेको ठहराई निजलाई ज्यानसम्बन्धी महलको १३(१) नं. बमोजिम सजायँ गर्ने ठहराएको वैतडी जिल्ला अदालतको फैसला मनासिब हुँदा त्यसको साधक सदर हुने ठहर्छ भन्ने समेत मिति २०४६।२।२६ गतेको महाकाली अञ्चल अदालतको फैसला ।
२३. ज्यानसम्बन्धीको १० नं. मा उल्लेखित म्याद धेरै नाघी वनुलीको मृत्यु भएको देखिँदा प्रतिवादीलाई सजायँ हुने ठहराएको फैसला फरक पर्ने देखिँदा अ.बं. २०२ नं. बमोजिम सरकारी वकीललाई सूचना दिई पेश गर्नु भन्ने सु.प.क्षे.अ. को मिति २०४६।६।९ गतेको आदेश ।
२४. ज्यान मार्ने मनसाय र नियत लिई जोखिम हतियार प्रयोग गरी मार्ने नियतले हानी मारेको अवस्थामा ज्यानसम्बन्धीको १० नं. ले छूट दिन सक्ने अवस्था आएन । ज्यानसम्बन्धीको ८ नं. ले भवितव्य ठहर्ने बाहेक अंग भाँची छिन्ने गरी हानी कुटेमा थला परी जतिसुकै समयपछि मरेको ज्यानमाराको बात लाग्ने हुँदा प्रतिवादी जयमल बोहराले वनुलीलाई मार्ने मनसाय र नियतले गोली हानेको कारणबाट वनुलीको मृत्यु हुन गएकोले प्रतिवादी जयमल बोहरालाई ज्यानसम्बन्धीको १३(१) नं. बमोजिम सर्वश्वसहित जन्मकैद हुने ठहराएको महाकाली अञ्चल अदालतको फैसला मनासिब छ । साधक जाहेर गर्ने भन्ने समेत सुदूरपश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतको मिति २०४६।८।१६ गतेको फैसला ।
२५. नियम बमोजिम साधक निकाशाको लागि पेश हुन आएको प्रस्तुत मुद्दामा सुदूरपश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतको इन्साफ मिलेको छ, छैन ? सो कुराको निर्णय दिनुपर्ने हुन आएको छ ।
२६. यसमा निर्णयतर्फ हेर्दा मिति २०३३।८।१७ गते मेरो श्रीमतीले दुदीलाको स्याउँला तोडन लागेका बखत अन्यायवाला जयमलले गहना लिने मुरादबाट बन्दूक प्रहार गरेकोबाट मेरो श्रीमती वनुलीलाई पेटमा र बायाँ पाखुरामा लागेको स्वास्नीको मुखबाट सुनी थाहा पाएकोले ज्यान मार्ने उद्योगमा सजायँ गरिपाउँ भनी जाहेरी दर्खास्त परी कारवाही चलिरहेको अवस्था निज वनुली उपचार गर्दा गर्दै मिति २०३३।११।७ गते मरेको भन्ने मृतकको ससुराको जाहेरीबाट प्रस्तुत मुद्दा कारवाही भएको देखिन्छ । घाइते वनुली २०३३।८।१७ गते लागेको चोट पीरबाट इलाज गरिरहेकै मौका मिति २०३३।११।८ गते महेन्द्रनगर अस्पतालमा मरेकीले निज जयमल बोहरालाई ज्यानसम्बन्धीको १३(१) नं. बमोजिम सजायँ गरिपाउँ भन्ने प्रहरी प्रतिवेदनमा दावी लिएको पाइन्छ । प्रतिवादी जयमल बोहराले तामेल भएको म्यादी पुर्जीमा हाजिर नभई फरार भई बसेकोबाट मुद्दा मुलतवी रहेकोमा अंश सर्वश्व रोक्का भएको मितिले ६ वर्ष नाघी सकेपछि पनि हाजिर नभई फरार रही रहेकोले मिति २०४३।३।२५ गतेमा मुलतवी जागी कारवाही भएको पाइन्छ । मृतक वनुलीको मौकामा भएको केश फारामबाट एक्सरे गर्दा २ गोलीको घाव देखिएको पेट, नाभी, हात समेतमा घाउ चोट लागेको भन्ने देखिन्छ । मर्ने वनुली बोहराले घाइते अवस्थामा प्रहरी समक्ष कागज गर्दा जयमल बोहराले १२।१४ हातबाट मलाई गोली हानेको हो भनी किटान साथ भनेको पाइन्छ । लाश जाँच प्रतिवेदनमा मृतकको मृत्यु बन्दूकले हानेको आन्द्राको घाव सेप्टीक भएर पेरीकोनाइटिस र सेप्टीसिमीयाले हुन सक्छ भनी उल्लेख भएकोबाट मर्ने बनुली बोहरा बन्दूकले हानी लागेको गोली घाउचोट पीरबाट उपचार हुँदा हुँदै वारदात भएको करीब ८० दिन पछि मरेको भन्ने देखिन्छ । ज्यानसम्बन्धीको १० नं. ले हातले हान्दा बाँधछाँद गर्दा वा जेसुकै कुरा गर्दा सोही चोट पीरले २१ दिनभित्र मरेमा त्यसैको कर्तव्यले ज्यान मरेको ठहर्छ सो म्याद नाघी मरेमा कुटपिटको महल बमोजिम हुन्छ भन्ने लेखिएको छ । यसबाट हातले हानेको चोट पीरबाट २१ दिन नाघी मरेमा कुटपिटका महल अन्तर्गत कारवाही हुने व्यवस्था गरेको पाइन्छ । तर प्रस्तुत मुद्दामा बन्दूक जस्तो जोखिम हतियार प्रयोग भएको भन्ने देखिँदा यस्तोमा मुलुकी ऐन कुटपिटको महल आकृष्ट हुने अवस्था देखिँदैन । ज्यानसम्बन्धीको ८ नं. मा भवितव्य ठहर्ने बाहेक कुनै अंग भाँच्ने छिन्ने गरी हाने कुटेमा त्यो थला परी निको नभए जतिसुकै समयपछि मरे पनि ज्यानमाराको बात लाग्छ भन्ने लेखिएको छ । यसबाट ज्यानसम्बन्धी महल अन्तर्गत सजायँ हुने व्यवस्था गरेको पाइन्छ । सरजमीनको अदालतमा आई बकपत्र गर्ने धउली बोहरा समेतले वनुलीको मुखबाट जयमलले गोली हान्यो भन्ने सुनेँ भनी अदालतमा आई बकपत्र गरी दिएको छ । वनुली बोहराले घाइते अवस्थामा प्रहरी समक्ष मलाई जयमल बोहराले बन्दूकले हानी भागेको भनी किटानी लेखाई दिएको कुरा लाश जाँच प्रतिवेदन, जाहेरी दर्खास्त, सरजमीनका मानिसहरुको बकपत्रबाट पुष्टि भएको पाइन्छ । अभियुक्त जयमल बोहराले आफू प्रति लागेको अभियोगमा सफाइको सबूद पेश गरी इन्कार लिन नसकी फरार रहेको देखिन्छ । यस स्थितिमा अभियुक्त जयमल बोहरा निर्दोष रहेछ भन्न सकिने अवस्था रहेन । उपर्युक्त प्रमाण परिवन्धबाट अभियुक्त जयमल बोहराले मर्ने वनुली बोहरालाई बन्दूकले हानी लागेको घाउ चोटको पीरबाट मरेको भन्ने सिद्ध हुन आएकोले निज अभियुक्त जयमल बोहरालाई ज्यानसम्बन्धीको १३(१) नं. बमोजिम सर्वश्वसहित जन्मकैदको सजायँ गर्ने गरेको वैतडी जिल्ला अदालतको इन्साफ सदर गरी महाकाली अञ्चल अदालतले गरेको फैसला सदर ठहराई साधक जाहेर गरेको सु.प.क्षे.अ. को इन्साफ मनासिब ठहर्छ । मिसिल नियमबमोजिम गरी बुझाई दिनु ।
उक्त रायमा म सहमत छु ।
न्या. प्रचण्डराज अनिल
इति सम्वत् २०४६ साल चैत्र ६ गते रोज २ शुभम् ।