निर्णय नं. ४०५९ - डाँका

निर्णय नं. ४०५९    ने.का.प. २०४७ (क) अङ्क १

 

संयुक्त इजलास

माननीय न्यायाधीश श्री गजेन्द्रकेशरी बास्तोला

माननीय न्यायाधीश श्री हिरण्येश्वरमान प्रधान

सम्वत् २०४५ सालको फौ.वि.नं. ६९

फैसला भएको मिति: २०४६।१२।१४।३ मा

पुनरावेदक/प्रतिवादी: बाँके जिल्ला रनियापुर गा.पं. वा.नं. ८ बस्ने जाकीर खाँ

विरुद्ध

विपक्षी/वादी: श्री ५ को सरकार

मुद्दा : डाँका

(१)    जबरजस्ती कुटपिट गरेको घा जाँच समेतबाट देखिन आएकोले चोरीको ३ नं. को अवस्था नदेखिए पनि चोरीको ४ नं. को अवस्था विद्यमान देखिन आएकोले निवेदकले डाँका गरेको ठहर्‍याएको क्षेत्रीय अदालतको इन्साफ मनासिब ठहर्ने ।

(प्रकरण नं. २७)

निवेदक/प्रतिवादी तर्फबाट: विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री मुकुन्द रेग्मी

अवलम्बित नजीर: निवेदक प्रतिवादी राजेश्वर दुवे बाहुन समेत विरुद्ध श्री ५ को सरकार भएको       डाँका मुद्दा (ने.का.प. २०४५, अड्ढ १२, नि.नं. ३६६३, पृष्ठ १२३०) मा प्रतिपादित सिद्धान्त ।

फैसला

न्या.हिरण्येश्वरमान प्रधान

१.     मध्यमपश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतको मिति २०४३।९।७ को फैसला उपर इन्साफ जाँच गरी दिनु भन्ने हु.प्र. भए अनुसार दर्ता भई पेश हुन आएको प्रस्तुत मुद्दाको संक्षिप्त विवरण एवं निर्णय यस प्रकार छ ।

२.    २०३९ साल चैत्र २८ गतेको राती म र पत्नी भीमकुमारी घरको बरण्डामा र छोरी पार्वती तथा सासू दिलकुमारी बगलको कोठामा सुतेको अवस्था अं. १२ बजेको समयमा ११।१२ जना बदमासहरु बन्दूक, भाला, लाठी लिई सासू र छोरी सुतेको कोठामा पसी धनमाल लुट्न लाग्दा छोरी र सासूले थाहा पाई कराउन लाग्दा हामीले आवाज सुनी बिउँझी सो ठाउँमा जाँदा बदमासहरुले स्वास्नीको घाँटी च्यापी नाकमा लगाएको सुनको बुलाकी जबरजस्ती खोसी लिएका । ती बदमासहरु मध्ये एकजनाले मेरो टाउकोमा र दायाँ हातमा लाठीले हानी लुटपिट गर्न लागेका अवस्था जाकिर खां –१, मुस्तकिम खां –१, चुच्चु भन्ने हमिदयार खां –१ समेतलाई चिने अरुलाई चिन्न सकिन डाँकाहरुले बिगो रु. ४१२४।– को धनमाल डाँका गरी भागी गएकाले डाँकाहरुलाई पक्राउ गरी कानुन बमोजिम कारवाही गरी मेरो धनमाल दिलाई पाउँ भन्ने जाहेरी दर्खास्त ।

३.    २०३९ साल फाल्गुण निकल्दाको समय म भारत दौरनिया गाउँमा गोतियार सफिक खांको नातीको मुंडन भएको निम्तामा गई मुंडनको निम्ता खाई १०।१२ दिन सोही ठाउँमा बसी त्यसपछि घरमा आएको हुँ । भिमबहादुरको जाहेरीमा लेखिए अनुसार मैले डाँका गरे गराएको छैन राजनीति दाउपेचबाट म समेतलाई फसाउन डाँकामा झुठा उजूर गरेका हुन । प्र.मुस्कीम खां र जिकिर खांले डाँका गरे नगरेको थाहा छैन भन्ने प्र.चुच्चु भन्ने हमिदयार खांले प्रहरीमा गरेको बयान कागज ।

४.    २०३९ साल चैत्र २८ गतेको राती जाहेरवालाको घरमा डाँका परेको हल्ला सुनी घटनास्थलमा जाँदा डाँका मध्ये जाकिर, मुस्तकिम, चुच्चु भन्ने हमिदयार खां, साजित खां समेतलाई घटनास्थलमा देखी चिनेको हो भन्ने केही मानिस हामीहरु घटनास्थलमा जाँदा डाँकाहरु भागी सकेका थिए जाहेरीमा लेखिएका जाकिर, मुस्तकीम चुच्चु भन्ने समेतले डाँका गरेमा विश्वास लाग्छ भन्ने केही मानिस र जाहेरवालाको घरमा डाँका भएको छैन जाहेरवालाको घरमा लोग्ने स्वास्नीको मारपीट भई चोटपटक लागेको हो भन्ने सुनेका हौं जाहेरीमा लेखिएका प्रतिवादीहरुले डाँका गरेको होइनन् पञ्चायतबाट हटाउने योजना बनाएकोले सोही रिसइवीबाट झुठ्ठा उजूर गरेको भन्ने केही मानिसहरुको भनाई भएको ०४०।९।२९ को सरजमीन मुचुल्का ।

५.    २०३९ साल चैत्र २८ गते राती मेरो घरमा डकैती भएको हो साजित खां मेरो नाकको बुलाकी लिएको हो चुच्चु भन्ने र जाकिरले लोग्नेलाई कुटपिट गरी अरुले धनमाल लुटी भागी गएका हुन् भन्ने भीमकुमारी बरुवालले प्रहरी डोरमा गरेको ०४०।९।८ को कागज ।

६.    डाँका वारदात हुँदा चुच्चु भन्ने हमिदयार खां, साजित खां समेतलाई चिनेको हो भन्ने कुमारी भण्डारी र पार्वती खत्रीले प्रहरी डोरमा ०४२।९।२८ गते गरेको कागज ।

७.    अभियुक्त चुच्चु भन्ने हमिदयार खां, मुस्तकिम खां, साजित खां समेत ४ जना र नाम, थर, वतन नखुलेको ८।९ जना समेतले जाहेरवालाको बिगो रु. ४१२४।– को धनमाल डाँका गरेको देखिन आएकोले उक्त चारै जनालाई चोरीको १४ नं. को देहाय ४ अनुसार पहिलापटक सजायँ गरी जाहेरवालालाई बिगो दिलाई भराई पाउँ भन्ने प्रहरी प्रतिवेदन माग दावी भएको ।

८.    ०३९ साल चैत्र २४ गते भारत जिल्ला वहराइचग्राम ठटवा बस्ने नादु खां कहाँ विवाह मुण्डन मुसलमानीको काममा त्यहाँ गई ०४०।१।५ गते मात्र घर आएकोले ०३९।१२।१८ गते दिन रात त्यही छु जाकिर खां पनि त्यही थिए जाहेरवालाको घरमा डाँका वारदातै भएको होइन हामीले डाँका गरेको पनि होइन जाहेरवाला १ नं. वार्डको अध्यक्ष भएकोमा गाउँपञ्चायतको बैठकमा ३ पटक हाजिर नभएकोले मेरो भान्जा प्र.पं. जमिल खांले जाहेरवालालाई खारेज गरी दिएको रिसइवीबाट हामीलाई फसाउन झुठ्ठा जाहेरी दिएका हुन् भन्ने प्र.चुच्चु भन्ने प्र.हमिदयार खांले अदालतमा गरेको बयान ।

९.    २०३९ साल चैत्र २४ गते भारत जिल्ला बहराइच मौजे टठकामा नान्दु खां कहाँ मुण्डन मुसलमानी र छोरीको विवाह समेतको निम्ता आएकोले सोही २४ गते तहाँ गई ०४०।१।५ गते घर आएको हुँ मैले जाहेरवालाको घरमा डाँका गरेको होइन जाहेरवालाको घरमा डाँका वारदातै भएको होइन रिसइवीले झुठ्ठा वारदात बनाई जाहेरी दिएको हो भन्ने प्र.समेत जाकिर खांले अदालतमा गरेको बयान ।

१०.    भारत जिल्ला बहराइच ग्राम पोखरामा भिनाजु बिरामी भएको खबर पाई ०३९।१२।२४ गते त्यहाँ गई ०४०।१।४ गते घर फर्की आएको हुँ मैले जाहेरवालाको घरमा डाँका गरेको होइन जाहेरवालाको घरमा डाँका वारदात भएको छैन झुठ्ठा जाहेरी दिएका हुन् भन्ने प्र.मुस्तकिम खांले अदालतमा गरेको बयान ।

११.    प्र.साजित खांका नाउँमा जारी भएको म्याद २०४०।१०।२० मा तामेल भएकोमा सो म्यादमा निज साजित खां हाजिर नभई म्याद गुजारेको ।

१२.   २०३९।१२।२८ गते दिनरात प्र.चुच्चु भन्ने हमिदयार खां र जाकिर खां गाउँ घरमा थिएनन् । निजहरु २०३९।१२।२४ गते भारत ठटवा गाउँमा गई २०४०।१।५ गते घर फर्की आएकाले निजहरुले जाहेरवालाको घरमा डाँका गरेको होइन भन्ने चुच्चु भन्ने हमिदयार खां र जाकिर खां समेतको साक्षीहरुको बकपत्र ।

१३.   म विरामी हुँदा २०३९।१२।२४ गते प्र.मुस्तकिम खां मेरो घर गई ०४०।१।४ गते आफ्नो घर फर्की आएकोले निजले डाँका वारदात गरेको होइन निज उपरको पोल उजूर झुठ्ठा हो भन्ने प्र.मुस्कीमको साक्षीको बकपत्र ।

१४.   २०३९।१२।२८ गतेको राती प्र.भिमबहादुरको घर डाँका परेको हो डाँका गर्ने चुच्चु भन्ने हमिदयार खां, मुस्तकिम खां, जाकिर र साजित खां समेत हुन् भन्ने समेत व्यहोराको सरजमीनका मानिस सुनप्रसाद समेतको बकपत्र ।

१५.   मेरो घरमा २०३९।१२।२८ गतेको रात डाँका परेको हो बिगो रु. ४१२४।– को धनमाल डाँका गरी लगेका हुन डाँका मध्ये चुच्चु जाकिर, रेमुस्तकिमलाई चिने अरुलाई चिनेन भन्ने समेत जाहेरवाला भिमबहादुर बरुवालको बकपत्र ।

१६.    २०३९।१२।२८ गतेको रात मेरो घरमा डाँका परेको अवस्था प्र.चुच्चु भन्ने हमिद, जाकिर मुस्तकिम समेतलाई चिनेको हुँ मेरो नाकको सुनको बुलाकी प्र.साजित र जाकिरले खोसी लिएका हुन् भन्ने जाहेरवालाकी श्रीमती भिमकुमारी बरुवालको बकपत्र ।

१७.   प्र.साजित खां म्यादमा हाजिर नभई फरार रहेकोले निजको हकमा अ.बं. १९० नं. बमोजिम मुल्तवी राखी दिने अन्य प्र.चुच्चु भन्ने हमिदयार खां, जाकिर र मुस्तकिम कसूरमा इन्कार रही बयान गरेका र जाहेरवाला निजकी श्रीमती र छोरी तथा सरजमीनका मानिसहरुको भनाई एक मिलानको नभई परस्पर बाझिएको छ यस्तो अवस्थामा प्र.हरुले कसूर गरेका हुन् भन्न अन्य कुनै तथ्ययुक्त सबूद प्रमाण समेत मिसिल सामेल नहुँदा प्रतिवादीहरुले डाँका जस्तो कसूर गरे होला भन्न न्यायसंगत नहुँदा प्रहरी प्रतिवेदन दावी पुग्न सक्दैन प्र.चुच्चु भन्ने हमिदयार खां, मुस्तकिम खांले सफाई पाउने ठहर्छ भन्ने बाँके जिल्ला अदालतको २०४२।१०।१३ को फैसला ।

१८.   सरजमीनका मानिस, जाहेरवाला निज जाहेरवालाकी श्रीमती र छोरी समेतको बकपत्रबाट प्रतिवादीहरुले डाँकाको अपराध गरेको प्रमाणित भएकोमा प्रतिवादीहरुलाई सफाई दिई शुरु बाँके जिल्ला अदालतबाट भएको फैसला न्यायसंगत भएन । उक्त फैसला बदर गरी प्रहरी प्रतिवेदन माग दावी अनुसार अभियुक्तहरुलाई सजायँ गरी पाउँ भन्ने श्री ५ को सरकारको पुनरावेदनपत्र ।

१९.    घटनास्थल उपस्थित पीडित व्यक्ति भिमकुमारीको केश फारामबाट नाकमा घाउ देखिएको र निजले बकपत्र गर्दा बुलाकी जाकिर, साजितले खोसेको भनी बकपत्र गरेको समेत देखिँदा प्रतिवादीहरुलाई सफाई दिने ठहर्‍याएको शुरु जिल्ला अदालतको फैसला नमिली फरक पर्ने देखिएकोले प्रतिवादीहरुलाई अ.बं. २०२ नं. र क्षेत्रीय अदालत नियमावली, २०३६ बमोजिम छलफल म्याद दिई, उपस्थित भएपछि वा म्याद भुक्तान भएपछि पेश गर्नु भन्ने २०४३।६।३ को आदेश ।

२०.   यसमा चुच्चु भन्ने हमिदयार खां र मुस्तकिम खांलाई सफाई दिने ठहर्‍याएको शुरुको इन्साफ मनासिब छ । जाकिर खांको सम्बन्धमा निजले अदालतमा मैले वारदात गरेको होइन म त्यस समयमा भारतको ठटवा गाउँमा थिएँ भनी इन्कार रहे तापनि निज समेतले डाँका गरेको भनी किटानी जाहेरी परेको छ । जाहेरवालाकी श्रीमती भिमकुमारीले अदालतमा बकपत्र गर्दा जाकिर खां, साजित खां समेतले मेरो नाकबाट बुलाकी झिकी खोली लिएका हुन भनेकी छन् र निजको घा जाँच केश फारामबाट नाकमा घा चोट देखिएकोले जाकिर खांले डाँका वारदात गरेको कुरा पुष्टी हुन आउँछ । सरजमीनको मानिसले पनि जाकिर खां समेतले डाँका गरेका हामीले देख्यौं चिन्यौं भनी अदालतमा समेत लेखी बकी दिएकाले जाकिर खांले जाहेरवालाको घरमा डाँका गरेको ठहर्छ निज जाकिर खां समेतलाई सफाई दिएको शुरु जि.अ.को इन्साफ गल्ती देखिनाले केही उल्टी हुन्छ भन्ने समेत म.प.क्षे.अ. को फैसला ।

२१.   उक्त म.प.क्षे.अ. को फैसला उपर चित्त नबुझेकोले पुनरावेदनको अनुमति पाउँ भनी प्र.मध्येका जाकिर खांले दिएको निवेदन उपर पुनरावेदनको अनुमति दिन मिल्दैन भन्ने सर्वोच्च अदालत संयुक्त इजलासबाट मिति २०४४।८।४ मा आदेश भएको रहेछ ।

२२.   चारजना भन्दा कम व्यक्तिले गरेको डाँका नभई अन्य प्रकारको चोरी हुनुपर्ने प्रस्तुत मुद्दामा ३ जनाको नाम उल्लेख भएको छ प्रहरी प्रतिवेदनमा ४ जना उपर मुद्दा दायर भएको छ । यसबाट ६ नं. को उल्लंघन भएको छ । वादी पक्षले कुनै दशी प्रमाण पेश गर्न नसकेको अवस्थामा प्रमाण ऐनको उल्लंघन गरी क्षे.अ. ले निर्णय गरेको छ । सरजमीनका व्यक्ति र अदालतमा बकपत्र गर्ने व्यक्ति, किटानी जाहेरी र जाहेरवालाकी श्रीमती भीमकुमारीले गरेको बकपत्रको आधारलाई मूल प्रमाणमा लिइएको छ । यो आधार म अरु अभियुक्तहरु समेत उपर समान रुपका छन् । मलाई मात्र गढाउ हुने गरी कसैले पनि कुनै व्यहोरा लेखाएको छैन । एकै वारदातको विषयमा विभिदतायुक्त तथ्यलाई प्रमाणमा लिन नमिल्ने हो । मेरा साक्षीले मलाई सफाई दिई गरेको बकपत्रलाई ग्रहण नगरी क्षे.अ. ले फैसला गरेको छ ।

२३.   मलाई हराई फैसला गर्दा भीमकुमारीको नाकको घाउलाई आधार लिएको छ नाकको सानो घाउ र डाँका हुन् भन्ने सम्बद्ध तथ्य होइन । न्या.प्र.सु. ऐन, २०३१ को दफा १३(३) अनुसार शुरु तहको इन्साफ फरक पर्ने भएमा स्वतः पुनरावेदन लाग्ने व्यवस्था पनि छ । पुनरावेदन गर्ने अनुमति पाउँ भनी दिएको निवेदन उपर पनि अनुमति दिन नमिल्ने भनी सर्वोच्च अदालतबाट भएको आदेशबाट पनि मलाई अन्याय परेको छ । तसर्थ म.प.क्षे.अ. को त्रुटिपूर्ण फैसला उपर पुनरावेदनको अनुमति नदिने आदेश नमिलेको हुँदा सर्वोच्च अदालतबाट इन्साफ गरी दिनु भन्ने हुकुम प्रमांगी बक्स पाउँ भन्ने समेत प्रतिवादी जाकिर खांको बिन्तिपत्र ।

२४.   यसमा व्यहोरा साँचो भए क्षेत्रीय अदालतबाट छिनिएको बिन्तिपत्रमा लेखिएको डाँका मुद्दाको मिसिल झिकाई इन्साफ जाँची कानुन बमोजिम निर्णय गर्नु भन्ने समेत श्री सर्वोच्च अदालतको नाममा हु.प्र. बक्स भई आएको ।

२५.   यसमा बक्स भई आएको हु.प्र. बमोजिम गर्न विविधको लगतमा दर्ता गरी नियम बमोजिम गरी संयुक्त इजलास समक्ष पेश गर्नु भन्ने समेत यस अदालत एक न्यायाधीशको इजलासको ०४५।११।९ को आदेश ।

२६.   नियम बमोजिम दैनिक पेशी सूचीमा चढी पेश हुन आएको प्रस्तुत मुद्दामा म.क्षे.अ. बाट भएको फैसला मिले नमिलेको के रहेछ भन्ने समेत निर्णय दिनु पर्ने हुन आयो ।

२७.   यसमा निवेदक तर्फबाट रहनु भएका विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री मुकुन्द रेग्मीको बहस तथा निवेदन जिकिर समेतलाई ध्यानमा राखी सर्वप्रथम निवेदकले दावी बमोजिम चोरीको अपराध गरेको हो होइन भन्ने तर्फ विचार गरेमा प्र.जाकिर खां अदालतमा आई बयान गर्दा वारदातको समयमा आफू गाउँ घरमा नभई भारत ठटवामा नन्हु खांको घर विवाह र मुसलमानी काम समेत भएकोले ०३९।१२।२४ मा नै गई २०४०।१।५ गते मात्र गाउँमा फर्की आएको भनी देखाई इन्कारीमा रहेको पाइन्छ । निजका साक्षीहरुले पनि सोही बमोजिम निवेदक वारदातको समयमा गाउँ घरमा नभई ठटवा नन्हुको घर विवाह र मुसलमानी काम समेतको निम्तामा गएको २०४०।१।५ मा मात्र गाउँ घरमा फर्की आएको हुँदा डाँका गरेको होइन । चुनावको रिसइवी र जाहेरवाला वार्ड अध्यक्षलाई सो पदबाट हटाएकोले वारदात नभएकोमा झुठ्ठा वारदात देखाई पोल गरेका हुन भनी कसैले आफू समेत संगै सोही निम्तोमा गई संगै फर्केको भन्ने पनि देखाएको देखिन्छ । यी बकपत्र गर्ने व्यक्तिहरु विवाहको काम गर्ने भारत निवासी नन्हुको नाता नै नपर्ने भन्ने निजहरुको बकाईबाट देखिन्छ । विवाहको काम २०३९।१२।२९ मा भएको भन्ने सोही बकाइबाट पनि देखिएको छ भने नाता नै नपर्ने ती साक्षीहरु २०३९।१२।२४ गते अर्थात् ४।५ दिन अगावै देखि जानै पर्ने कुनै कारण बकपत्रबाट देखिन नआएकोबाट निजहरु प्र.जाकिर खांको संग साथमा नै सो निम्तोमा गएको भन्ने कुरा एकातर्फ पत्यारलायक देखिन आउँदैन भने अर्कोतर्फ सो बकपत्रमा जाहेरीमा देखाए बमोजिमको वारदात भएकै होइन भनी देखाइएको छ । जाहेरवालाले २०३९।१२।२८ को रात ११।१२ बजे सो डाँकाको वारदात भएको भनी देखाई आफूलाई लाठीले हातमा र टाउकोमा समेत कुटपिट गरेकोबाट बेहोस भएको र स्वास्नीको नाकको बुलाकी समेत घाँटी थिची जबरजस्ती फुकाली लगेको भनी देखाए बमोजिम सरजमीनका अदालतमा आई बकपत्र गर्ने सबैले सो वारदात भएकै हो र जाहेरीमा देखाइए बमोजिम जाहेरवाला तथा निजकी सासूलाई कुटपिट गरी जाहेरवालाकी श्रीमतीको नाकको बुलाकी समेत खोसी लगेकोबाट रगत समेत बगेको भनी देखाएको जाहेरवाला तथा निजकी श्रीमती समेतको घा जाँचबाट जाहेरीमा लेखी देखाइए बमोजिम घा चोट परेको देखिन आएको । सो घा चोट डाँकाको वारदात बाहेक अरु यो यस किसिमबाट वारदात भएको भन्ने कुनै सबूद आउन नसकेकोबाट वारदात नभएको भन्ने ती साक्षीहरुको बकाई साँचो मान्न नसकिनुको साथै जाहेरवालाले आफ्नु बकाईमा आफूलाई वार्ड अध्यक्षबाट हटाइएको छैन भनी देखाई बकपत्र गरेकोबाट समेत यी साक्षीहरुको बकाई सत्य साँचो कुराको बकाई नै हो भनी भन्न सकिने अवस्था देखिन आउँदैन । अर्कोतर्फ जाहेरीमा लेखी देखाए बमोजिम वारदात भएको कुरा देखाई जाहेर वालाले निवेदक समेत सो वारदातमा लाठी र लाइट लिई आएको भनी देखाए बमोजिम सरजमीनका अदालतमा आई बकपत्र गर्ने व्यक्तिहरुले पनि सोही बमोजिम निवेदक सो वारदातमा रहेको भनी देखाई जाहेरवालाकी स्वास्नी भिमकुमारीले आफ्नु बुलाकी जाकिरले जबरजस्ती गरी झिक्दा यिनी निवेदक जाकिरले आफ्नु मुख छोपेको भनी देखाएकोबाट जाहेरवालाको जाहेरी व्यहोरा अरु सबूद समेतबाट पुष्टी भइरहेको अवस्थामा निज निवेदक सो वारदातमा नरहेको भन्ने उक्त माथि लेखी देखाइए बमोजिम देखिएको बकाइको आधारमा भन्न नमिली निवेदकले दावी बमोजिम चोरी गरेको ठहर्‍याएको मनासिबै देखिन्छ । अब जिकिर बमोजिम अभियुक्त भनी देखाइएका मध्ये निवेदक एकजनाले मात्र वारदात गरेको ठहरेकोले डाँकाको वारदात नठहर्ने हो कि भन्नालाई जाहेरवालाले दर्खास्त दिंदा चिनेका ३ जना र अरु नचिनेका ९।१० जनाले डाँका गरेको भनी देखाएको र प्रहरी प्रतिवेदनमा पनि प्रतिवादी बनाइएको ४ जना र अरु नचिनेका ११।१२ जना समेत भई वारदात गरेको भनी देखाएको देखिनाले यस अवस्थामा यो सम्बन्धमा निवेदक प्रतिवादी राजेश्वर दुवे बाहुन समेत विरुद्ध श्री ५ को सरकार भएको डाँका मुद्दा (ने.का.प. ०४५, अड्ढ १२ नि.नं. ३६६३, पृष्ठ १२३०) मा “सबूद प्रमाण अनुसार इन्साफ हुँदा चारजना भन्दा कम प्रतिवादीहरुले डाँका अपराध गरेको ठहर हुन सक्छ तर चारजना भन्दा बढी प्रतिवादीहरुले डाँका गरेको ठहर हुन नै पर्छ अन्यथा डाँका वारदात कायम हुन नसक्ने भन्न कानुनसंगत नहुने” भनी पूर्ण इजलास समेतबाट सिद्धान्त प्रतिपादन भएको समेतबाट एकजनाले मात्र डाँका गरेको ठहरेको नाताबाट डाँकाको वारदात कायम नभई साधारण चोरीको वारदात कायम हुने भन्न मिल्ने देखिन आएन । जहाँसम्म देखाइएको वारदात चोरीको ३ र ४ नं. मा उल्लेख भए बमोजिमको वारदात नभएकोबाट डाँका नठहर्नु पर्ने भन्ने हकमा पनि सो वारदात हुँदा जाहेरवाला, निजकी स्वास्नी तथा सासूलाई जबरजस्ती कुटपिट समेत गरेको घा जाँच समेतबाट देखिन आएकोले चोरीको ३ नं. को अवस्था नदेखिए पनि चोरीको ४ नं. को अवस्था विद्यमान देखिन आएकोले निवेदकले डाँका गरेको ठहर्‍याएको मध्यपश्चिमाञ्च क्षेत्रीय अदालतको इन्साफ मनासिब ठहर्छ मनासिब ठहर्नाले पुनरावेदकलाई अ.बं. २०३ नं. अनुसार थप कैद ३ महीना १९ दिन र थप जरिवाना रु. ३०९।३० पैसा हुन्छ । लगत कसी असूल गर्नु भनी शुरु जि.अ. मा लगत दिन काठमाडौं जिल्ला अदालत तहसील शाखामा लेखी पठाई दिनु । मिसिल नियम बमोजिम बुझाई दिनु ।

 

उक्त रायमा म सहमत छु ।

 

न्या.गजेन्द्रकेशरी बास्तोला

 

इति सम्वत् २०४६ साल चैत्र १४ गते रोज ३ शुभम् ।