निर्णय नं. ७१३० - उत्प्रेषण, परमादेश ।

निर्णय नं. ७१३०     ने.का.प.२०५९ अङ्क ९/१०

 

विशेष इजलास

सम्माननीय प्रधानन्यायाधीश श्री केदारनाथ उपाध्याय

माननीय न्यायाधीश श्री हरिप्रसाद शर्मा

माननीय न्यायाधीश श्री रामनगिना सिंह

सम्बत् २०५८ सालको रिट नं. .. ७४

आदेश मितिः २०५९।९।२।३

 

बिषय :– उत्प्रेषण, परमादेश ।

 

निवेदकः जिल्ला काठमाडौं, का.म.न.पा. वडा नं. ४ वस्ने केदार विष्ट

विरुद्ध

विपक्षीः श्री ५ को सरकार, मन्त्रिपरिषद सचिवालय समेत

 

§  विनियमले गरेको कुनै व्यवस्था ऐन र नियमसंग असंगत भयो भन्ने निवेदन जिकिर रहेको समेत देखिंदैन । शाही नेपाल वायुसेवा निगम ऐन, २०१९ को दफा २७क ले निगमलाई विनियम वनाउने सक्ने अधिकार प्रदान गरेको देखिन आएवाट ऐनले निगमलाई विनियम वनाउन सक्ने अधिकार प्रदान गरेको छैन भन्ने निवेदन जिकिर तथा निवेदक तर्फका कानून व्यवसायीको वहस जिकिरसंग सहमत हुन नसकिने ।

§  निगमको कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांशले गरेको व्यवस्थालाई निगममा कार्यरत अन्य सेवाका कर्मचारीहरुको उमेरका सम्बन्धमा सोही विनियमावलीको विनियम ६३ ले गरेको व्यवस्थासंग असमान भै वाझियो भन्न नमिल्ने ।

§  समान वर्गका बीचमा असमान व्यवस्था भए गरिएको अवस्थामा मात्र असमान हुने हो, विभिन्न वर्गको लागि समानता कायम गरिने भनेको होइन । विनियमावलीले निवेदक विमान परिचारक जस्तो एउटै वर्गका कर्मचारीहरु वीच उमेरका सम्बन्धमा विभेद गरेको समेत पाइदैन । तसर्थ निवेदक जस्ता विमान परिचारकको उमेरका सम्बन्धमा विनियम ११ मा भएको व्यवस्था निवेदन माग वमोजिम संविधानसंग वाझिएको भन्न नमिल्ने ।

§  निवेदक रिना वज्राचार्य विरुद्ध शाही नेपाल वायुसेवा निगम समेत भएको उत्प्रेषण समेतको मुद्दामा यस अदालतवाट विमान परिचारक र विमान परिचारिकाको उमेरका सम्बन्धमा गरिएको व्याख्याको सन्दर्भ हेर्दा उक्त रिट निवेदनमा समान वर्गका वीच अर्थात विमान परिचारक र विमान परिचारिका वीचको निगममा सेवा गर्न पाउने उमेरमा विभेद भयो अर्थात एउटै वर्गका कर्मचारीहरु वीचको निगममा सेवा गर्न पाउने उमेरमा नियमावलीले विभेद गर्यो भन्ने रहेको हुंदा सो मुद्दामा गरिएको व्याख्या यस रिट निवेदनको बिषयमा प्रासंगिक नदेखिएकोले आकर्षित नहुने ।

(प्र.नं. ८ देखि १०)

 

निवेदक तर्फबाटःविव्दान अधिवक्ता श्री शम्भु थापा

विपक्षी तर्फबाटः विव्दान सह न्यायाधिवक्ता श्री  राजनारायण पाठक, विव्दान अधिवक्ताव्दय श्री पूर्णमान शाक्य र श्री सहयोगी पोखरेल

अवलम्वित नजिरः

 

आदेश

            प्र.न्या.केदारनाथ उपाध्यायः नेपाल अधिराज्यको संविधान, २०४७ को धारा ८८(१) र (२) बमोजिम दायर हुन आएको प्रस्तुत रिट निवेदनको संक्षिप्त व्यहोरा यसप्रकार छ :–

            २.    म निवेदक शाही नेपाल वायुसेवा निगममा सन् १९६९ अगष्ट १२ को पत्रबाट छ महिनाको परीक्षणकालमा रहने गरी जुनीयर एकाउन्ट असिस्टेण्टको पदबाट सेवा प्रवेश गरी १९७० मार्च १६ को पत्रवाट स्थायी भएको हुं । म निवेदक कार्यरत रहंदाकै अवस्थामा निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त नियमहरु, २०३१ लाई २०५८।५।१८ गते देखि खारेज गरी विनियमावली २०५८ सोही मिति देखी लागू गरियो । उक्त विनियमावलीको विनियम ११ अनुसार विमान परिचारिका तथा परिचारकको उमेर ५० वर्ष पूरा भएपछि उडान कार्य गराउन नसकिने र अन्य सेवामा परिवर्तन गरी कार्य गराउन सकिने भन्ने व्यवस्था भएको तर तपाईको सेवा अन्य सेवामा आवश्यक नभएको भनि २०५८।१०।१२ देखि लागू हुने गरी अवकाश दिइएको जानकारी गराइन्छ भनि पत्र दिई सेवावाट अवकाश दिइयो । शाही नेपाल वायु सेवा निगम ऐन, २०१९ को दफा २७ ले कर्मचारीको सेवाको शर्त, वर्गीकरण गर्ने अधिकार श्री ५ को सरकारलाई मात्र निहित भएकोमा विनियम वमोजिम सेवाको शर्त जस्ता व्यवस्था निगम आफैले राखेको ठहर गरी निवेदकलाई अवकाश दिएको कार्य तथा विनियमावलीको विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांश उक्त दफा २७ संग वाझिएकोले वदरभागी छ । किनकी प्रत्यायोजित अधिकार पुनःप्रत्यायोजन समेत हुन सक्ने होइन । कर्मचारीको परिभाषा भित्र निवेदक परिसकेको अवस्थामा विनियम ६३ वमोजिम अनिवार्य अवकाशको उमेरको हद ५८ वर्ष रहेकोले सो उमेर सम्म सेवा गर्न पाउने व्यवस्था निर्विवाद रहेको छ । निवेदकलाई मात्र हटाएको कार्य समानताको हक बिपरीत छ । त्यस्तै विनियमावली ११ को व्यवस्थाले संचालक समितिलाई असिमित र अनियन्त्रित अधिकार प्रदान गरी रोजी छानी राख्न र अवकाश दिन सक्ने व्यवस्था भएको हुँदा सो समेत समानताको हक प्रतिकूल छ । बिपक्षीले कुनै वस्तुनिष्ट आधार समेत उल्लेख नगरी अवकाश दिइएको छ । यसलाई बिपक्षीहरुको स्वेच्छाचारीता तथा दुराग्रहता सहज पुष्टि हुन्छ । अवकाश दिएको भनेको पत्रका कुन निकाय वा अधिकारीको के कुन निर्णयको आधारमा अवकाश दिएको हो सो समेत उल्लेख छैन । कुनै निर्णय आदेश बिना अवकाश दिन अख्तियारी बिपक्षीहरुलाई कुनै कानूनले प्रदान गरेको छैन । विनियम ६४ वमोजिम पनि निवेदकको स्वास्थ्य परीक्षणवाट अनुपयुक्त देखिएको भनि बिपक्षीहरुले भन्न समेत सकेको छैन ।  बिपक्षीको काम कारवाही यस अदालतवाट रिना वज्राचार्यको मुद्दामा प्रतिपादित सिद्धान्त समेतको प्रतिकूल छ । अतः शाही नेपाल वायु सेवा निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांश नेपाल अधिराज्यको संविधान, २०४७ को धारा ११(१) (२)(३) र १२ (२)(ङ) संग वाझिएकोले धारा १(१) तथा  ८८(१) वमोजिम प्रारम्भतः अमान्य र वदर घोषित गरी त्यससंग सम्बन्धित चिठृीपत्र, पदवाट अवकाश दिइएको निर्णय लगायतका कार्य समेत उत्प्रेषणको आदेश द्वारा वदर गरी निवेदकलाई साविकको विमान परिचारक पदमा विनियम ६३ ले निर्धारण गरेको उमेरको हदसम्म यथावत काममा लगाउनु भन्ने परमादेशको आदेश समेत जारी गरी पाउँ । साथै रिट निवेदनको अन्तिम टुङ्गो नलागेसम्म अन्तरीम आदेश समेत जारी गरी पाऊँ भन्ने समेत व्यहोराको रिट निवेदन ।

            ३.    यसमा के कसो भएको   हो ? निवेदकको माग वमोजिमको आदेश किन जारी हुन नपर्ने हो ? यो आदेश प्राप्त भएको मितिले वाटाका म्याद बाहेक १५ दिन भित्र लिखित जवाफ पठाउनु भनि सूचना पठाई नियमानुसार गरी पेश गर्नु साथै अन्तरिम आदेश जारी गरिरहनु परेन भन्ने समेत व्यहोराको यस अदालत एक न्यायाधीशको इजलासको मिति २०५८।१२।१ को आदेश।

            ४.    यस सचिवालयको के कस्तो काम कारवाहीवाट निवेदकको के कस्तो हक अधिकारको हनन् भएको हो त्यसको स्प्ष्ट नभएको रिट निवेदन खारेज गरी पाऊँ भन्ने समेत व्यहोराको मन्त्रीपरिषद् सचिवालयको लिखित जवाफ ।

            ५.    शाही नेपाल वायु सेवा ऐन, २०१९ वमोजिम नै नियम विनियम वनेको र विनियमको व्यवस्थाले निवेदकको कुनै मौलिक हकमा आघात नपरेकोले रिट निवेदन खारेज गरीपाऊँ भन्ने समेत व्यहोराको संस्कृति पर्यटन तथा नागरिक उड्डयन मन्त्रालयको लिखित जवाफ । 

            ६.    शाही नेपाल वायु सेवा ऐन, २०१९ को दफा २७क ले आफ्नो सबै काम कारवाही व्यवस्थित गर्न उक्त ऐन र सो अन्तर्गत बन्ने नियमको अधिनमा रही निगमले विनियमावली वनाउन सक्ने नै हुंदा निगमलाई विनियमावली वनाउने अधिकार नभएको भन्ने जिकिर कानून संगत छैन । त्यस्तै ५० बर्ष पूरा गरी सकेका रिट निवेदकलाई विनियम ११ बमोजिम सेवामा राखी रहनु पर्ने र सेवा परिवर्तन गर्नुपर्ने वाध्यात्मक व्यवस्था गरेको छैन । विमान परिचारक तथा परिचारिकाको हकमा उमेरको सिंमाकन गरेको हुँदा सोही वमोजिम अवकाश दिइएको हो । साविक नियमावली खारेज गरी सेवाको शर्त तोक्ने गरी निगमलाई अधिकार दिएको गैरसंवैधानिक नभएको हुँदा प्रस्तुत रिट निवेदन खारेज गरी पाऊँ भन्ने समेत व्यहोराको शाही नेपाल वायु सेवा निगम, ऐ.को सञ्चालक समिति र ऐ.को कर्मचारी तथा साधारण सेवा विभागको संयुक्त लिखित जवाफ ।

            ७.    नियम वमोजिम पेश हुन आएको प्रस्तुत रिट निवेदनमा निवेदकको तर्फबाट विद्वान अधिवक्ता श्री शम्भु थापाले शाही नेपाल वायु सेवा निगमका कर्मचारीहरुको सेवाको शर्त तोक्ने अधिकार शाही नेपाल वायु सेवा निगमलाई विधायिकाले प्रत्यायोजन गरेको छैन । श्री ५ को सरकारलाई प्रत्यायोजित अधिकार शाही नेपाल वायु सेवा निगमलाई पुनः प्रत्यायोजन गर्नु प्रत्यायोजित अधिकारको सिद्धान्त बिपरीत छ । त्यस्तै शाही नेपाल वायु सेवा निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ लागू हुनु भन्दा पहिला निगममा कार्यरत विमान परिचारक र परिचारिकाको हकमा विनियम २(ढ) को कर्मचारीको परिभाषा आकर्षित हुन्छ। उक्त विनियम २(ढ) को कर्मचारीको लागि अनिवार्य अवकाशको उमेरको हद विनियम ६३ वमोजिम ५८ वर्ष हुनुपर्नेमा विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांश वमोजिम ४५ बर्षमा अरु ५ बर्ष थप गरी जम्मा ५० बर्ष सम्म मात्र अवकाशको उमेरको हद कायम गरी उक्त उमेर पछाडि अन्य सेवामा समेत परिवर्तन नगरी अवकास दिने गरेको बिपक्षीको कार्यले समानताको हकमा अनुचित वन्देज लगाएको छ । साथै रिना वज्राचार्य समेत विरुद्ध शा.ने.वा.नि. समेत भएको मुद्दामा प्रतिपादित सिद्धान्त समेतवाट विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांशलाई अमान्य र वदर घोषित गरी निवेदकलाई अवकाश दिने बिपक्षीहरुको निर्णय समेत वदर गरी पाऊँ भनि बहस गर्नुभयो । त्यस्तै बिपक्षी मन्त्रिपरिषद् सचिवालय समेतको तर्फवाट विद्वान सह न्यायाधिवक्ता श्री राज नारायण पाठक र शाही नेपाल वायु सेवा निगम समेतको तर्फवाट विद्वान अधिवक्ताद्वय पूर्णमान शाक्य र सहयोग पोखरेलले उड्डयन सेवाको विमान परिचारक र परिचारिकाको कार्य प्रकृति नै निगमको अन्य सेवा कर्मचारीहरु भन्दा विशेष प्रकारको रहेकोले निगममा कार्यरत कर्मचारीहरु मध्ये निजहरुको छुट्टै वर्गीकरण गरिएको हो । अन्य विभिन्न एयरलाइन्सहरुको कर्मचारीहरुमा समेत विमान परिचारक र परिचारिकाको अवकास हुने उमेरको हद अन्य कर्मचारीहरुको भन्दा फरक रहेको पाइन्छ । विमान परिचारक र परिचारिकाहरु वीच असमान व्यवहार गर्‍यो भन्ने प्रस्तुत रिट निवेदनको जिकिर समेत नरहेको र कानूनले न्यायोचित वर्गीकरण समेत गर्न सक्ने नै हुँदा शाहीनेपाल वायुसेवा निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांश समानताको हक प्रतिकूल छैन । उक्त विनियमले सेवा परिवर्तन गर्न सक्ने वाध्यात्मक व्यवस्था नगरी स्वविवेकीय व्यवस्था गरेको हुँदा रिट निवेदन खारेज गरी पाऊँ भन्ने  समेत वहस गर्नु भयो ।

८.    आज निर्णय सुनाउन तोकिएको प्रस्तुत रिट निवेदनमा विद्वान कानून व्यवसायीहरुको उपरोक्त बहस समेतलाई मनन गरी निर्णयतर्फ विचार गर्दा निवेदकलाई अवकास दिने गरेको शाही नेपाल वायु सेवा निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को व्यवस्था नेपाल अधिराज्यको संविधान, २०४७ को धारा  ११(१)(२)(३) र १२(२)(ङ) संग वाझिएको छ भन्ने जिकिरको साथै शा.ने.वा.नि.ऐन २०१९ को दफा २७ ले नियम बनाउने अधिकार श्री ५ को सरकारलाई प्रदान गरेकोमा निगम आफैले विनियम वनाई सेवा शर्त तोकी निवेदकलाई अवकास दिने गरेको विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांश वदर घोषित गरीे विमान परिचारक पदमा विनियम ६३ ले निर्धारण गरेको उमेरको हद सम्म यथावत काममा लगाउनु भन्ने परमादेशको आदेश समेत माग गरी प्रस्तुत रिट निवेदन पर्न आएको देखिन्छ । बिपक्षी शाही नेपाल वायुसेवा निगम समेतको लिखित जवाफ हेर्दा शा.ने.वा.नि.ऐन, २०१९ को दफा २७ क ले निगमलाई विनियम वनाउन सक्ने अधिकार प्रदान गरेको, निगमको कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांशले ५० बर्ष उमेर पूरा गरिसकेका विमान परिचारकलाई सेवामा वहाल राखिरहनु पर्ने बाध्यात्मक व्यवस्था नगरी विमान परिचारक र विमान परिचारिकाको हकमा स्पष्ट रुपमा उमेरको सिमांकन गरेको हुँदा सो उमेरको हद नाघेको कारणवाट रिट निवेदकलाई अवकास दिइएको हो भन्ने उल्लेख भएको पाइन्छ । शाही नेपाल वायुसेवा निगम ऐन, २०१९ ले निगमलाई निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियम वनाउन पाउने अधिकार प्रदान गरेको छ, छैन ? भन्ने सम्बन्धमा ऐनको दफा २७क मा आफ्नो सबै काम कारवाही व्यवस्थित गर्न यो ऐन र यस ऐन अन्तर्गत वनेको नियमको अधिनमा रही निगमले विनियम वनाउन सक्नेछ भन्ने व्यवस्था रहेको देखिन्छ । उक्त कानूनी व्यवस्थावाट निगमले आफ्नो सबै काम कारवाही व्यवस्थित गर्न ऐन र नियमको अधिनमा रही विनियमावली वनाउन सक्ने देखियो । विनियमले गरेको कुनै व्यवस्था ऐन र नियमसंग असंगत भयो भन्ने निवेदन जिकिर रहेको समेत देखिंदैन । शा.ने.वा.नि.ऐन, २०१९ को दफा २७क ले निगमलाई विनियम वनाउन सक्ने अधिकार प्रदान गरेको देखिन आएवाट ऐनले निगमलाई विनियम वनाउन सक्ने अधिकार प्रदान गरेको छैन भन्ने निवेदन जिकिर तथा निवेदक तर्फका कानून व्यवसायीको वहस जिकिरसंग सहमत हुन सकिएन ।

            ९.    निवेदकलाई अवकाश दिने गरेको शाही नेपाल वायुसेवा निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली २०५८ को नियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांशको व्यवस्था नेपाल अधिराज्यको संविधान, २०४७ को धारा ११(१)(२)(३) र १२(२) (ङ) संग वाझिएको भन्ने निवेदन जिकिरका सम्बन्धमा विचार गर्दा, निवेदक निगमको उड्डयन सेवा अन्तर्गतको क्याविन क्रु (विमान परिचारक) को पदमा कार्यरत कर्मचारी रहेको कुरामा विवाद देखिंदैन । निगमका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांशमा विनियमावली प्रारम्भ हुंदाको बखत उड्डयन सेवा अन्तर्गत रहेको विमान परिचारक र विमान परिचारिकाको पदमा कार्यरत कर्मचारीको उमेर पैतालीस वर्ष पूरा भइसकेको भए त्यस्ता कर्मचारीको स्वास्थ्य तथा शारीरिक वनोट संचालक समितिले समय समयमा तोके वमोजिमको निर्धाारित स्वास्थ्यस्तर नरहेको पाइएमा तत्कालै निजहरुलाई अन्य सेवाको समान तहमा परिवर्तन गरी कार्य गराउन सकिने छ । तर निर्धारित स्वास्थ्यस्तर र शारीरिक वनोट कायम भएको विमान परिचारक र विमान परिचारिकाको हकमा भने ४५ वर्ष पछि अरु पाँच वर्ष सम्म कार्य गराउन सकिनेछ । त्यस पश्चात् निजहरुलाई आवश्यकता अनुसार अन्य सेवामा समान तहमा परिवर्तन गरी कार्य गराउन सकिनेछ भन्ने व्यवस्था भएको पाइन्छ । निगमको उड्डयन सेवा अन्तर्गतको विमान परिचारक र विमान परिचारिकाको पदमा विनियमावली प्रारम्भ हुंदाको वखतमा कार्यरत कर्मचारीहरुको उमेर ४५ बर्ष पूरा भईसकेको भएमा संचालक समितिले तोके वमोजिमको स्वास्थ्यस्तर रहेको पाइएमा निजहरुलाई अरु ५ बर्ष सम्म सोही पदमा काममा लगाउन सक्ने र त्यस्ता कर्मचारीहरुको निर्धारित स्वास्थ्यस्तर कायम नरहेमा तथा थप अवधि समाप्त भएपछि निगमको आवश्यकता अनुसार मात्र निज कर्मचारीहरुलाई अन्य सेवाको समान तहमा कार्य गराउन सकिने व्यवस्था रहेको देखियो । यसवाट विमान परिचारकको उमेर ४५ वर्षमा थप अवधि समाप्त भए पश्चात त्यस्ता कर्मचारीहरुलाई निगमको आवश्यकता अनुसार अन्य सेवाको समान तहमा सेवा परिवर्तन गरी कार्य गराउन सकिने विनियमको व्यवस्थाले निगमलाई आवश्यकता नपरेको अवस्थामा पनि विमान परिचारकहरुलाई निगमका अन्य सेवाका कर्मचारीहरु सरह ५८ वर्ष सम्म काम लगाउन निगम बाध्य रहेको देखिंदैन । निगममा कार्यरत विमान परिचारक र विमान परिचारिका जस्तो खास वर्गको पदमा कार्यरत कर्मचारीको सम्बन्धमा निगमको कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांशले गरेको उल्लेखित व्यवस्थालाई निगममा कार्यरत अन्य सेवाका कर्मचारीहरुको उमेरका सम्बन्धमा सोही विनियमावलीको विनियम ६३ ले गरेको व्यवस्थासंग असमान भै वाझियो भन्न मिल्ने पनि हुंदैन । समान वर्गका बीचमा असमान व्यवस्था भए गरिएको अवस्थामा मात्र असमान हुने हो, विभिन्न वर्गको लागि समानता कायम गरिने भनेको होइन । विनियमावलीले निवेदक विमान परिचारक जस्तो एउटै वर्गका कर्मचारीहरु वीच उमेरका सम्बन्धमा विभेद गरेको समेत पाइदैन । तसर्थ निवेदक जस्ता विमान परिचारकको उमेरका सम्बन्धमा विनियम ११ मा भएको व्यवस्था निवेदन माग वमोजिम संविधानसंग वाझिएको भन्ने मिल्ने देखिएन ।

            १०.    जहांसम्म निवेदक रिना वज्राचार्य विरुद्ध शाही नेपाल वायुसेवा निगम समेत भएको उत्प्रेषण समेतको मुद्दामा यस अदालतवाट विमान परिचारक र विमान परिचारिकाको उमेरका सम्बन्धमा गरिएको व्याख्याको बिषय छ, उक्त रिट निवेदनमा समान वर्गका वीच अर्थात विमान परिचारक र विमान परिचारिका वीचको निगममा सेवा गर्न पाउने उमेरमा विभेद भयो अर्थात एउटै वर्गका कर्मचारीहरु वीचको निगममा सेवा गर्न पाउने उमेरमा नियमावलीले विभेद गर्यो भन्ने रहेको हुंदा सो मुद्दामा गरिएको व्याख्या यस रिट निवेदनको बिषयमा प्रासंगिक नदेखिएकोले आकर्षित हुने देखिएन ।

            ११.    अतः माथि गरिएको विवेचनावाट शाही नेपाल वायुसेवा निगम ऐन, २०१९ ले दिएको अधिकार प्रयोग गरी शाही नेपाल वायु सेवा निगमले बनाएको निगमको कर्मचारीको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को उपरोक्त व्यवस्था कानून वमोजिम नै बनेको देखिंदा निवेदन माग वमोजिम शाही नेपाल वायुसेवाका कर्मचारीहरुको सेवा शर्त सम्बन्धी विनियमावली, २०५८ को विनियम ११ को प्रतिवन्धात्मक वाक्यांश नेपाल अधिराज्यको संविधान, २०४७ को धारा ११ को उपधारा (१)(२)(३) र धारा १२ को उपधारा (२)(ङ) संग वाझिएको देखिएन । तसर्थ प्रस्तुत रिट निवेदन खारेज हुने ठहर्छ । मिसिल नियमानुसार गरी बुझाई दिनु ।

 

उपरोक्त रायमा सहमत छौं ।

 

न्या.हरिप्रसाद शर्मा

न्या.रामनगिना सिंह

 

इति सम्बत् २०५९ साल पौष २ गते रोज ३ शुभम् .................... ।