निर्णय नं. २९६६ - कर्तव्य ज्यान
निर्णय नं. २९६६ ने.का.प. २०४४ अङ्क १
संयुक्त इजलास
माननीय न्यायाधीश श्री बब्बरप्रसाद सिंह
माननीय न्यायाधीश श्री हिरण्येश्वरमान प्रधान
सम्वत् २०४१ सालको फौ.पु.नं. ६०९
मुद्दा : कर्तव्य ज्यान
पुनरावेदक/वादी: जि. कपिलवस्तु गा.पं. तुल्सीपुर वार्ड नं. ३ ठूलो गौरा बस्ने सुधारा पासिनको जाहेरीले श्री ५ को सरकार
विरुद्ध
विपक्षी/प्रतिवादी:कपिलवस्तु तुल्सीपुर गा.पं. वार्ड नं. १ पिपरा बस्ने महमद सइदु मुसलमान।
ऐ.ऐ बस्ने मुस्ता किम मुसलमान ।
ऐ.ऐ वार्ड नं. २ ठूलो गौरा बस्ने अब्दुल हइ मुसलमान।
ऐ.ऐ बस्ने सब्बीर पठान ।
ऐ.ऐ बस्ने लालाउ पठान।
ऐ.ऐ बस्ने पहाडी भन्ने अब्दुल कहिन मुसलमान ।
ऐ.ऐ सानो गौरा बस्ने असारे पाण्डे।
ऐ.ऐ बस्ने दुर्गा प्रसाद पाण्डे।
ऐ.ऐ सुरक्षा प्रहरी जिल्ला कार्यालय चाकर चौडा चौकी दरबन्दी स.इ.चक्र प्रसाद सुब्बा।
ऐ.ऐ का.अ.स.इ पूर्णभद्र उपाध्याय।
ऐ.ऐ अ.स.इ डिल्ली बहादुर खत्री ।
ऐ.ऐ का प्रहरी प्रेम बहादुर कार्की ।
ऐ.ऐ का प्रहरी याकुफ भन्ने महमत याकुफ देवान।
ऐ.ऐ गा.पं. तुल्सीपुर वार्ड नं.१ पिपरा बस्ने हुल्लु भन्ने बसी अल्लाई मुसलमान।
फैसला भएको मिति : २०४३।९।२२ मा
§ केवल शंकाको भरमा अभियुक्तहरूलाई दोषी ठहराउन र सजायँ दिन न्याय शास्त्र बमोजिम न्यायसंगत भएन ।
(प्रकरण नं. ३५)
पुनरावेदक, वादीतर्फबाट: विद्वान मुख्य न्यायाधिवक्ता श्री केदारप्रसाद शर्मा
विपक्षी तर्फबाटः-x
उल्लेखित मुद्दाः-x
फैसला
न्या.बब्बरप्रसाद सिंहः-पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतको मिति ०४१।५।६ को फैसलामा चित्त नबुझी वादी श्री ५ को सरकारको तर्फबाट पर्न आएको पुनरावेदनको मुद्दाको संक्षिप्त तथ्य यस प्रकार छ ।
२. दुर्गाप्रसाद सइज अहमद समेत भई गाउँमा बस्न नदिने कुटपिट गर्ने ज्यान मार्ने षडयन्त्र रचेको हुन् भनी मिति ०३७।७।१४ गते मलाई सुनाएकोले मेरो परिवार माथि कुनै घटना घटाए भन्ने प्रमाण लगाई पाउँ भन्ने दशिराम पासीको हुलाकबाट दिएको निवेदन ।
३. २०३७।८।५ गते राती अं. ९।१० बजेको समयमा ५।६ जना डाँकाहरू आई लोग्नेलाई टाउकोमा हिर्काए पछि लोग्ने घरभित्र पसी डाँकाहरू भागे त्यसबखत चाकड चौकीका स.इ. डिल्लीबहादुर, अ.स.इ. पूर्वभद्र, प्रहरी याकुफ, प्रहरी प्रेमबहादुर भई लोग्ने हरिरामलाई पक्राउ गरी लगे । डाँका भएको व्यहोरा खोली दर्खास्त दिएँ, लोग्नेलाई ८ दिनसम्म चौकीमा थुनी चाकर चौकीको पूर्व मरथी नदीको डिगमा लगी ज्यान मारी बेपत्ता पारेको कुरा थाहा पाएँ । दर्खास्त दिँदा भर्पाई नदिएकोले मिति २०३७।७।१५ मा हुलाकबाट दर्खास्त दिएको निवेदन यसै कार्यालयमा छ प्रमाण लगाई पाउँ भन्ने सुधारा पासीनको जाहेरी दर्खास्त ।
४. भारतबाट नेपाल सरहदमा भएको कर्तव्यमा कारवाही हुँदैन भनेकोले प्रहरीले जाँच गरेसम्म सतगत गर्न हुँदैन भनेकोले मैले लाश उठाई सतगत गर्न पाइन । हाल लाश के भयो मलाई थाहा छैन, दुवै देशको प्रहरीबाट लाश जाँच भएन, मेरो लोग्नेको हत्यारा पत्ता लगाउँदा पहाडी भन्ने अब्दुल कासिमराम उजारे पाण्डे समेत अपराधमा संलग्न थिए भन्ने कुरा पत्ता लागेको निजहरू घर गाउँमा नभई भागी बसेका छन् भन्ने समेत सुधारा पासीनको कागज ।
५. हरिराम पासीलाई मैले मारेको होइन निजलाई मार्ने प्रयास पनि गरेको होइन, पासीलाई मारी सकेपछि लाग्ने खर्चको व्यवस्थाको लागि निज दुर्गाप्रसाद पाण्डेबाट २,०००।– राम अजारेबाट १,५०० महमद गैसबाट ४००। लल्लु भन्ने वलीउल्लाबाट रु. २००। अब्दुल हईबाट ४००।– कासिमबाट २००। गौरीगाडबाट ५०। का दरले ८ जवानबाट ४००। आफूसंगबाट १,५००। समेत रु. ६,६००। चन्दा उठाई राखेको थिएँ सो कुरा निज सहदेवले नै भनेकाले थाहा पाएको हुँ सबै जना माथि किटानी पर्यो सबै जनालाई सहदेवले नै भारतमा लुक्न पठाएको हुन भन्ने सब्बीर खाँको प्रहरीमा बयान ।
६. मार्ग महिनामा म प्रहरी कार्यालयमा गएको थिइन, हरिराम पासीलाई कर्तव्य गरी मारेको भए कस्ले कहिले कसरी मार्यो मलाई थाहा छैन, निज हरिरामलाई मैले मारेको र मार्ने काममा समेत सहयोग सल्लाह समेत दिएको छैन, सुधारा पासीनले ज्यानसम्बन्धीमा किटानी उजूर गर्नु पर्ने कारण जोगेश्वर पाण्डे र मेरो रिसइवी परेकोले निज जोगेश्वरको पक्षमा लागि सुधारा पासीनले म उपर झुठ्ठा उजूर गरेको हो भन्ने मिति २०३७।९।२३ मा महमद सइदको प्रहरीमा भएको कागज ।
७. २०३७ साल मार्ग ५ गते म आफ्नै कार्यालयमा छु सो दिन कुनै कर्मचारी समेत बाहिर गएको पनि होइन हरिराम पासीलाई ल्याई थुनेको पनि होइन मार्ग ११ गते देखि बिदा बस्ने हुँदा हे.क. केदारनाथलाई चार्ज बुझाई गए म विदा बसेको मानिसले कसरी हरिरामलाई मारे झुठ्ठा उजूरबाट फुर्सद पाउँ भन्ने अ.स.इ. डिल्लीबहादुरले प्रहरीमा गरेको कागज ।
८. २०३६ सालमा बुलाडीरु पोष्टमा बस्दा हरिराम पासीनको चाल चलन अरु मानिसबाट थाहा थियो हरिरामलाई बन्दी बनाएको पनि थिएन मार्ग ५ देखि हाजिर हुँदा मैले देखिन, निजलाई मार्नु पर्ने कारण पनि नभएको र मत सल्लाह समेतमा नफसेको हुँदा म उपर झुठ्ठा पोल गरेको छ । हरिराम पासीनलाई मारे भन्ने गाउँलेबाट सुनेको हुँ भन्ने प्रहरी प्रेमबहादुरको प्रहरीमा बयान ।
९. हरिराम पासीनको नाम सुनेको छु, निज डाँका चोरीमा सजायँ पाएको हो भन्ने सुनेको थिएँ । हरिरामसंग कस्को दुश्मनी थियो, हरिराम पासीनलाई कर्तव्यद्वारा कहाँ मारियो कुन दिन कुन ठाउँमा किन मारियो सो कुरा थाहा छैन भन्ने प्र.स.इ. चक्रप्रसादको प्रहरीमा बयान ।
१०. २०३७ साल मार्ग १ गते देखि ६ गतेसम्म कार्यालयमा छु हरिराम पासीनलाई मार्नु पर्ने केही कारण छैन म उपर पोल गरेको कुरा आजै थाहा पाएँ भन्ने याकुब भन्ने महम्मद याकुबको प्रहरीमा कागज ।
११. २०३७ साल मार्ग ५ गते भन्दा अघि सीमा पिलरको चेक गर्न गई ऐ. ६ गते कार्यालयमा आएको हुँ सो बेला कार्यालयमा कोही थुनामा थिएन, चाकड चौकीको आसपासमा कुनै कसैको लाश भएको पनि थाहा पाइन । हरिराम पासीनलाई मैले चिन्दीन अपरिचित व्यक्तिलाई मार्नु पर्ने खास कारण छैन भन्ने समेत अ.स.इ. पूर्णभद्रको प्रहरीमा भएको बयान ।
१२. हरिराम पासी जीवित छन् वा छैनन्, कहिले कस्ले किन मारे थाहा छैन, निजलाई मार्नु नै रिसइवी कस्को थियो थाहा छैन भन्ने समेत सरजमीन मुचुल्का ।
१३. विरुद्ध खण्डमा अंकित गरिएका अभियुक्तहरूले माथि प्रकरणहरूमा लेखिए बमोजिम प्रकृया मिलाई हरिरामलाई चाकड चौकी सीमा सुरक्षा प्रहरी कार्यालयमा बन्दी गरी गराई केही दिनपछि सबै योजना मिलिसकेपछि निजलाई रातको समय बाहिर निश्चित गरिएको ठाउँमा लगी जोखमी हतियार प्रयोग गरी विपक्षीहरूले निज हरिराम पासीको ज्यान मार्ने कार्य सम्पन्न गरेको सबूद पुग्न आएकोले सो कसूर माथि लेखिएका सबै जना अभियुक्तहरूलाई मुलुकी ऐन ज्यानसम्बन्धीको १३ को देहाय १ बमोजिम सजायँ गरी माग्छौ भन्ने प्रहरी प्रतिवेदन ।
१४. बुलाहिद चौकीमा छँदा हरिरामको नामसम्म सुनेको हुँ २०३७।८।५ देखि ऐ. ११ गतेसम्म चादक चौडा चौकीमा हाजिर छु, चौकीमा हरिरामलाई थुनेको छैन, हरिराम पासीनलाई मारेको र मार्न लगाएको समेत होइन, म प्रतिको आरोप झुठ्ठा हो भन्ने प्र.प्रेमबहादुरले अदालतमा गरेको बयान ।
१५. हरिराम पासीलाई चिने जानेको छैन, निज जिउँदो छ कि मरेको छ भन्न सक्दिन हरिरामलाई थुनामा राखेको पनि होइन जाहेरवालाको पोल झुठ्ठा हो भन्ने प्र.महमद याकुव देवानले अदालतमा गरेको बयान ।
१६. हरिराम पासीलाई र निजको श्रीमतीलाई समेत चिन्दछु २०३७।८।५ देखि ऐ ११ गते चौकीमा हाजिर छु निज हरिरामलाई चौकीमा थुनेको पनि होइन हरिराम पासीलाई मैले मार्न लगाएको समेत हैन भन्ने अ.स.ई. डिल्लीबहादुर कार्कीले अदालतमा गरेको बयान ।
१७. २०३८।८।२ देखि वाण गंगा तिर सीमा सुरक्षाको लागि खटिएको थिएँ ६ गते हाजिर भएँ हरिरामलाई मैले मार्न लगाएको होइन कस्ले के परिवन्दबाट मारे थाहा छैन भन्ने अ.स.इ. पूर्णभद्रले अदालतमा गरेको बयान ।
१८. हरिराम पासी भन्ने व्यक्ति डाँका चोरीको अभियुक्त हुन भन्ने सुनेको छु, चिनेको छैन, निज मर्यो भन्ने सुने कसरी मर्यो सीमा चौकीमा थुनेको पनि छैन । थुन्ने व्यवस्था पनि छैन भन्ने स.इ. चक्रप्रसाद सुब्बाको अदालतमा गरेको बयान ।
१९. २०३७ मार्ग ५ गते रजवापुरमा छु ऐ १२ गते म आफ्नो घरमा छु । यी हरिराम पासी राम्रो चाल चलनको मानिस होइनन् यी हरिरामले मेरो घरमा चोरी गरेकोले सोही रिसइवी निजको श्रीमतीसंग थियो सोही रिसइवीले पोलेको उजूर झुठ्ठा हो भन्ने उल्लाह मुसलमानले अदालतमा गरेको बयान ।
२०. २०३७।८।१ देखि पिपरा भन्ने मौजामा खेतीमा छु जोगेश्वरसंग मेरो निर्वाचन सम्बन्धी झगडा थियो, यी हरिराम पासी जोगेश्वर पक्षका हुँदा रिसइवी फेरेका हुन निज हरिरामलाई चिन्दछु निजलाई कस्ले मार्यो कसरी मर्यो थाहा छैन, मैले कुनै कसूर गरेको छैन भन्ने महमद सहदको अदालतमा गरेको बयान ।
२१. हरिराम पासिनलाई चिन्दछु निज मरेका छन कि जिउँदा छन थाहा छैन हरिराम पासीलाई सीमा सुरक्षा चौकीमा पक्राउ गरी लगे लगेनन् मलाई थाहा छैन मैले कर्तव्य गरी मारी मराएको छैन भन्ने प्र.पहाडी भन्ने अब्दुल कासीमले अदालतमा गरेको बयान ।
२२. हरिराम पासी मरे नमरेको थाहा छैन म आफ्नो घरमा छु रामहजारे पाण्डेको घरमा चोरी मुद्दामा हरिरामलाई किटानी दर्खास्त थियो, सरजमीनमा हरिराम पासीलाई असल चाल चलनका मानिस होइनन् भन्ने बकिदिएको थिएँ सोही रिसइवीले निर्दोष माथि झुठ्ठा उजूर दिएका हुन हरिरामलाई मारे मराएको छैन भन्ने प्र.भन्ने ललाउ महमद शरिफ मुसलमानले अदालतमा गरेको बयान ।
२३. २०३७ साल मार्ग ५ गते देखि ऐ १२ गते दिन रात म आफ्नो घरमा छु, रामहजारेको चोरी मुद्दामा निज हरिरामलाई राम्रो चाल चलनका मानिस होइन भनी सरजमीनमा बकी लेखिदिएकोले निर्दोष माथि झुठ्ठा उजूर गरेका हुन मैले मारे मराएको छैन, भन्ने प्र.दुर्गाप्रसाद पाण्डेको अदालतमा भएको बयान ।
२४. हरिराम पासीलाई चिन्दिन निज जिउँदो मरेका के हुन थाहा छैन, जोगेश्वर पाण्डे र मेरो बाबुको निर्वाचन सम्बन्धी मुद्दा हुँदा र हरिरामको श्रीमती जोगेश्वर पक्षका हुँदा सोही रिसइवीले मलाई सुधाराम मार्फत पोल लगाएको हुन भन्ने महमद मुस्तविक मुसलमानको अदालतमा गरेको बयान ।
२५. हरिराम पासीलाई चिन्दछु, चाकड चौकीमा लगे लगेनन् म २०३७ साल मार्ग ५ देखि ऐ १२ गतेसम्म आफ्नै घरमा छु हरिराम मरे बाँचेका के छन् मलाई थाहा छैन भन्ने अब्दुल हुइ मुसलमानको अदालतमा बयान ।
२६. २०३७ मार्ग ५ गते देखि ऐ १५ गतेसम्म भारत अयोध्यामा तिर्थ गर्न गएको थिएँ, मेरो घर चोरी हुँदा निज हरिराम पासीलाई किटानी दर्खास्त दिएको थिएँ सोही रिसइवीले झुठ्ठा जाहेरी गरेको हुन भन्ने रामअजोर पाण्डेको बयान ।
२७. २०३७ साल मार्ग ५ गते देखि १२ गते भारत डिल्लीमा छु हरिराम पासीलाई चिन्दछु प्रहरीमा गरेको ठाडो कागज स्वेच्छाले गरेको होइन निज हरिराम जीवित छन वा मरेका छन थाहा छैन भन्ने सब्बीर खाँ पठानको अदालतमा गरेका इन्कारी बयान ।
२८. यी प्रतिवादीहरूले सबूतको रुपमा दिएका साक्षीहरूले गरी दिएको बकपत्र मिसिल सामेल रहेको ।
२९. वारदात स्थलको टुड्डो नभएको लाशको प्रकृति मुचुल्का वा पोष्ट मार्टम नै नभएको र लाशै बरामद नभएको अवस्था र भारतमा लाश भेटिएको भन्ने आधारमा चलेको यो मुद्दामा देखाइएका यी अभियुक्तहरूले कसूर गरेको हुँ नभनी ठहर गर्न सकिने सम्मको खम्वीर प्रमाण मिसिलमा कहीँ कतैबाट नदेखिएबाट यी अभियुक्तहरूले कसूर गरेको प्रमाणको अभावमा ठहर्दैन । सो नठहर्नाले सब्बीर खाँ पठानको हकमा अ.बं. २१४ नं. अनुसार गर्न र अरुको हकमा सफाई पाउने ठहर्छ भन्ने मिति २०३९।९।२० को कपिलवस्तु जिल्ला अदालतको फैसला ।
३०. सबूद प्रमाणहरूको मुल्याड्ढन भई प्रतिवादीहरूलाई सफाई दिने गरेको शुरु कपिलवस्तु जिल्ला अदालतको फैसला बदर गरी विरुद्ध खण्डमा लेखिएका प्रतिवादी महमद साहद मुसलमान समेतलाई शुरु प्रहरी प्रतिवेदन माग दावी बमोजिम सजायँ हुन अनुरोध गरिन्छ भन्ने श्री ५ को सरकारतर्फबाट मिति २०४०।२।११ मा प.क्षे.अ.मा परेको पुनरावेदन ।
३१. लाशको रातो कट्टुको आधारमा सुधारा पासीनले सनाखत गरेको भन्ने देखिन्छ । टाउको फेला परेको छैन । लाश पाइएको अवस्था र लाशको स्थितिबाट हरिराम पासीकै शरीर भनी यकीन गर्न सकिने देखिएन । सवरी खाँलाई डाँका उद्योग मुद्दामा कागज गराउँदा यो मुद्दामा अरु प्रतिवादीहरूले हरिराम पासीलाई मारेको हो भनी बयान गरेको पाइन्छ । प्रस्तुत मुद्दा अदालतमा बुझाई सकेपछि कागज गराएको पाइन्छ । डाँका वारदात स्थापित भएको देखिएन । हरिराम पासीलाई मार्नु पर्ने कारण र अवस्था खुल्दैन प्रहरी साविती र अन्य स्वतन्त्र प्रमाणबाट पुष्ट्याई भएको भन्न सकिने देखिएन । सुधरा पासीनको शंकाको आधारमा मात्र अपराधी ठहर गर्न मिल्दैन । प्रतिवादीहरूलाई सफाई दिने गरेको कपिलवस्तु जिल्ला अदालतको इन्साफ मनासिब छ । श्री ५ को सरकारको पुनरावेदन जिकिर पुग्न सक्दैन भन्ने समेत प.क्षे.अ.को मिति ०४१ भाद्र ६ गतेको फैसला ।
३२. सवरी खाँलाई डाँका उद्योग मुद्दामा कागज गराउँदा यो मुद्दामा अरु प्रतिवादीहरूले हरिराम पासीलाई मारेको हो भनी बयान गरेको साथै हरिरामले रामबजारेको घरमा चोरी गरेको सम्बन्धमा सरजमीन हुँदा दुर्गाप्रसाद समेतले किटान गरी बकिदिएकोले जोगेश्वरले हरिरामको स्वास्नी सुधरालाई हातमा लिई उजूर गर्यो भन्ने महमद सहिदको भनाई भएको दुर्गाप्रसाद समेतले हरिराम प्रति रिसइवी लिई रहेको भन्ने पनि देखिएकै छ भन्ने समेत जिकिर लिई तथ्य प्रमाणहरूको न्यायिक मूल्यांकन गरी प्रहरी प्रतिवेदन माग दावी बमोजिम गरिपाउँ भनी प.क्षे.अ.को मिति २०४१।५।६ को फैसला उपर श्री ५ को सरकारतर्फबाट यस अदालत समक्ष पर्न आएको पुनरावेदन ।
३३. नियम बमोजिम दैनिक पेशी सूचीमा चढी इजलास समक्ष पेश हुन आएको प्रस्तुत मुद्दामा पुनरावेदक वादीतर्फबाट बहसको निम्ति खटिई आउनु भएका विद्वान मुख्य न्यायाधिवक्ता श्री केदारप्रसाद शर्माको बहस जिकिर समेत सुनियो ।
३४. प्रस्तुत मुद्दामा प.क्षे.अ.ले शुरु जि.अ.ले प्रतिवादीहरूलाई सफाई दिने गरी गरेको निर्णय सदर गरेको इन्साफ मनासिब बेमनासिब के रहेछ त्यसमा निर्णय दिनु पर्ने हुन आयो ।
३५. यसमा निर्णयतर्फ विचार गर्दा प्रतिवादीहरूले हरिराम पासीलाई कर्तव्य गरी मारे मराएको भन्ने कुराको सुधारा पासीनको जाहेरी बाहेक अन्य कुनै तथ्य सबूद प्रमाण केही देखिन नआएको । सुधारा पासीनको भनाई प्रमाणमा लिनलाई सो कुरा विश्वसनीय सबूत प्रमाणबाट समर्थित नभएसम्म शंकायुक्त देखिन आउँछ । कसूर गरेको कुराको सम्बन्धमा मुख्य लिइएका आधारहरूलाई हेर्दा जाहेरवालीको जाहेरी घटना भएको १५ दिन पछि दायर भएको देखिएको छ । जाहेरवालीको प्रहरीमा सनाखत गर्दा भारतमा लाश भेटेको र टाउको खुट्टाहरू त्यसमा नभई गिडसम्म देखेको र कट्टुको आधारबाट चिनेको भनेको छ भने अदालतमा बकपत्र गर्दा लाशको टाउको देखेको भन्ने तथा बगैंचाको इनारमा काटिएको हात देखे भनेकी र त्यसलाई पेश गरी मुचुल्का भएको नदेखिएको तथा त्यसै ठाउँमा वारदात भयो भन्ने कुराहरू खुलाउन नसकेको देखिएकोबाट परस्परको भनाई फरक फरक देखिएको, विश्वसनीय मान्न सकिने स्थितिको नरहेको देखिएको छ । कसूर भएको कुराको सम्बन्धमा सरजमीनका अधिकांश व्यक्तिहरूले मार्ग ५, २०३७ सालमा कुनै डाँका वारदात भएको हामीलाई थाहा छैन र प्रहरीले मृतक हरिराम पासीलाई पक्राउ गरेको हामीलाई थाहा छैन भनी बकी लेखाएका र प्रहरीले पक्राउ गरी यी अन्य अभियुक्तका जिम्मामा दिई मार्नु मार्न लगाउनुपर्ने सम्मको कुनै इवी अवश्य थियो भनी देखिन नआएको यस अवस्थामा कसूर गरेको हो भनी ठहराउन प्रमाणको अभावमा न्यायोचित नहुने देखिन्छ । यस कर्तव्य ज्यान मुद्दामा हुनु पर्ने कर्तव्यको व्यहोरा मिलानको लाश जाँच, वारदात भएको ठाउँको प्रकृति मुचुल्का प्रयोग गरिएका औजार हतियार, मर्नेले लगाएको कपडा समेत बरामद हुनु पर्नेमा सो सबैको अभाव छ । यस अवस्थामा केवल शंकाको भरमा अभियुक्तहरूलाई दोषी ठहराउन र सजायँ दिन न्यायसास्त्र बमोजिम न्यायसंगत भएन । अतः आरोपित कसूरबाट प्रतिवादीहरूलाई सफाई दिने गरी गरेको पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अदालतको इन्साफ मिलेकै हुँदा इन्साफ प.क्षे.अ.को मनासिब ठहर्छ । वादी श्री ५ को सरकारको पुनरावेदन जिकिर पुग्न सकेन मिसिल नियम बमोजिम गरी बुझाई दिनु ।
उक्त रायसंग म सहमत छु ।
न्या.हिरण्येश्वरमान प्रधान
इतिसम्वत् ०४३ साल पौष २२ गते रोज शुभम् ।