निर्णय नं. ३१८४ - उत्प्रेषण वा अन्य उपयुक्त आज्ञा, आदेश वा पुर्जी जारी गरिपाउँ।

निर्णय नं. ३१८४     ने.का.प. २०४४      अङ्क ८

 

संयुक्त इजलास

माननीय न्यायाधीश श्री गजेन्द्र केशरी बास्तोला

माननीय न्यायाधीश श्री हरगोविन्द सिंह प्रधान

सम्वत् २०४३ सालको रिट नं. २४१४

विषय : उत्प्रेषण वा अन्य उपयुक्त आज्ञा, आदेश वा पुर्जी जारी गरिपाउँ।

 

निवेदक      : श्री प्रोएस ट्रान्सपोर्ट कं. (प्रा.) लि. टेकुको तर्फबाट अधिकार प्राप्त अध्यक्ष शंकरप्रसाद अर्याल का.जि.का. न.पं. वडा नं. १४ कलंकी स्थान ।

विरुद्ध

विपक्षी : हेटौंडा सिमेण्ट उद्योग लि. हेटौंडा ।

आदेश भएको मिति: २०४४।५।१०।४ मा

     ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तर विषयमा निवेदक र विपक्षी बीच सहमति नभएपछि विपक्षी उद्योगसंग रिट निवेदकको टेण्डरलाई अस्वीकृत गर्ने वा रिट निवेदकले राखेको शर्तहरूलाई मान्यता दिने भन्ने दुई विकल्प रहन जान्छ र ती मध्ये कुनै एक विकल्पको अनुसरण गर्नु पर्ने हुन्छ ।

(प्रकरण नं. ११)

     सम्झौता गर्नको लागि सम्झौता गर्न सक्ने वातावरण हुनु पर्छ, विपक्षी उद्योगको पत्रबाट सम्झौता गर्नको लागि पर्याप्त समय नदिएको कुरा एकातर्फ देखिन्छ भने अर्कोतर्फ बैंक जमानत रोक्का गर्नु भनी बैंकलाई पत्र लेखेबाट रिट निवेदकले बैंक ग्यारेण्टी अवधि बढाउन नसक्ने भई सम्झौता गर्न नसक्ने परिस्थितिको सृजना हुन गएको समेत देखिन्छ । यस स्थितिमा टेण्डर स्वीकृत भएपछि पनि सम्झौता गर्न नआएको भन्ने दोष रिट निवेदक उपर लगाई बैंक ग्यारेण्टी जफत गर्ने गरेको विपक्षी उद्योगको निर्णय समन्याय, न्याय तथा सद्विवेकको समेत विपरीत देखिन्छ ।

(प्रकरण नं. १२)

निवेदकतर्फबाट      : विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री सर्वज्ञरत्न तुलाधर,विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री मुकुन्द रेग्मी

विपक्षीतर्फबाट : विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री वासुदेव प्रसाद ढुंगाना

उल्लेखित मुद्दाःX

आदेश

न्या.गजेन्द्र केशरी बास्तोलाः     नेपालको संविधानको धारा १६।७१ अन्तर्गत दर्ता भई निर्णयार्थ यस इजलास समक्ष पेश हुन आएको प्रस्तुत रिट निवेदनको संक्षिप्त विवरण निम्न बमोजिम छ ।

२.    विपक्षीले भारतको कोइला खानीहरूबाट कोइला ढुवानी गरी फैक्ट्रीसम्म ल्याउनको लागि गरेको प्रिक्वालिफिकेशन विडमा सफल भई १५ अगष्ट सम्ममा टेण्डर दिनको लागि ७ फेब्रुअरीमा विपक्षले पत्र लेखेको र यस कम्पनीले रु. ६,५०,०००।– को अर्नेष्ट मनीको लागि ने.बैं.लि. को ग्यारेन्टी साथ रु. २,२४,५०,०००।– को टेण्डर दिएको पछि उद्योगको अनुरोधमा उद्योगले लेखेर दिएपछि ०४२।३।३१ अर्थात् १५ जुलाई १९८३ सम्मको लागि बैंक ग्यारेन्टीको म्याद बढाएको थियो । विपक्षीसंगको क्लियरीफिकेशन मिटिड्डमा र सोको हवाला दिँदै भारतको विहार र बंगालको कोइला खानीहरूबाट दिइने कोइलाहरूको गुणस्तर भिन्न हुनसक्ने भएकोले कोल इन्डीया लि. ले जस्तो कोइला दिन्छ सोही कोइला मात्र ढुवानी गरी बुझाउन सकिन्छ भनी यस कम्पनीले २७ ज्येष्ठ ०४२ मा स्पष्टीकरण लेखी पठाएको थियो । विपक्षीसंग भएको २५ आषाढ ०४२ को दोस्रो नेगोसियशन मिटिड्डमा हाम्रो अफर र विड वण्डको म्याद १५ जुलाई देखि नबढाउने भनी हामीहरूले भनेका र निर्णय गरेका थियौं । यसका साथै हामीले विपक्षीलाई लेखेको २७ ज्येष्ठ ०४२ को पत्रको प्रकरण १ र २ मा लेखेको कुराहरू टेण्डरमा नभएको बिलकुल नयाँ शर्तहरू हुँदा मान्न सकिँदैन र ती शर्तहरू वापस लिनको  लागि विपक्षी उद्योगले भन्नु भएकोमा उक्त कुराहरू नयाँ शर्त नभई विपक्षी उद्योगले उठाएको प्रश्नको जवाफ मात्र हुन्् भनी विपक्षी कम्पनीले भनेकोमा उक्त कुराहरु नयाँ शर्तहरु हुन् भनी विपक्षी कम्पनीले उक्त मिटिड्डमा जनाउनु भएको थियो । यसरी हामीले असहमति र विरोध गर्नुको बावजूद पनि हामीले लेखेको ०४२।२।२७ को पत्रमा उल्लिखित शर्तहरूलाई मान्यता नदिने गरी ५० हजार मेट्रिक टन वि.स्लाक कोल प्रति मेट्रिक टन रु. ४४९।– ले जम्मा रु. २,२४,५०,०००।– मा ढुवानी गर्ने हामीहरूको टेण्डरलाई स्वीकार गरिएको छ । तसर्थ सयकडा १० ले हुन आउने रु. २२,४५,०००।– को परफरमेन्स वोण्ड सहित बैंक ग्यारेन्टी समयावधि १५ जुलाई १९८५ सम्ममा सम्झौता गर्न आउनु होला टेण्डरमा लेखिएको कुराहरू जम्मै यथावत लागू हुने छ र समय भित्र समझौता गर्न आउनु नभएमा अर्नेष्ट मनी जफत हुने छ, उक्त समय नपुग भएमा २५ जुलाई सम्म बैंक ग्यारेन्टी बढाई ऐ.२२ जुलाई सम्ममा सम्झौता गर्न आउन सकिन्छ भनी १३ जुलाई १९८५ मा विपक्षीले लेख्नु भएको पत्र ऐ.१४ जुलाईमा प्राप्त भएको थियो भन्ना साथ त्यतिका रुपैयाँ जम्मा गर्न बैंक ग्यारेन्टी दिन सक्ने व्यवहारिक कुरो नै नभएको र विपक्षले नलेखी बैंक ग्यारेन्टी म्याद बढाउन सक्ने कुरा पनि भएन। टेण्डरका शर्तहरूबारे पनि स्पष्ट नभएकोबाट कोल इन्डिया लिमिटेडले जस्तो कोइला दिन्छ सोही किसिमको मात्र ल्याउन सक्ने गुणस्तरमा फरक परेमा हामी जिम्मेवार हुने छैन उक्त शर्त टेण्डरको अभिन्न अड्ड हुनुपर्छ भनी हामीले १९ जुलाई १९८५ मा विपक्षीलाई पत्र लेखेको र ०४२।४।१४ मा ताकेता पत्र लेखेकोमा सो पछि हामीले दिएको बैंक जमानत रु. ६,५०,०००।– जफत गर्ने निर्णय भएको छ भनी विपक्षी इन्डष्ट्रिजले ०४२।४।१६ मा यस कम्पनीलाई पत्र लेख्नु भएको थियो ।

३.    हाम्रो टेण्डरलाई रीतपूर्वक स्वीकृत गरिएको छैन । हाम्रो २७।२।०४२ को पत्रको मान्यता नहुने शर्त राखी हाम्रो अफरलाई स्वीकृत गरिएको थियो । यसरी शर्त राखी गरिएको स्वीकृतिलाई जबसम्म अर्को पक्षले उक्त शर्तलाई मान्दैन तबसम्म उक्त स्वीकृत कदापी कानून बमोजिम रीतपूर्वक भएको र अर्को पक्षलाई बाध्यात्मक छ भनी भन्न मिल्दैन । टेण्डर शर्तका कुराहरू स्पष्ट पार्ने बारे विपक्षीकै अनुरोधमा २६।५।८५ मा क्लियरिफिकेशन मिटिड्ड भएको थियो। त्यस्तै अरु २०।३।०४३ र २५।३।०४३ मा पनि नेगोसियशन मिटिड्डहरू भएको थियो । कोल इण्डिया लिमिटेडले वि.स्लायक कोइलाको भन्दा निम्नस्तरीय गुणस्तरको कोइला दिएमा के गर्ने भन्ने बारे छलफल हुँदा कोल इण्डियाले जस्तो दिन्छ त्यही मात्र लोड गरी ल्याउन सकिन्छ भनी भनेको थियो । कुन क्वालिटीको कोइला दिने पठाउने भन्ने कुरा त विपक्षी र कोल इण्डिया लि.को बीचको कुरा हो । हामी त ढुवानी कर्ता मात्र हौं । फेरि हामी कोइलाको विशेषज्ञ पनि होइन । ढुवानी कर्ताले यी सबै गरिरहने कुरा पनि हैन । उक्त कुरा हामीले मिटिड्डहरू र २७।२।०४२ को पत्रमा पनि स्पष्ट भनेका र लेखी दिएका थियौं । विपक्षीले कुनै पूर्व सूचना सम्म नदिई पत्र पाएको भोलिपल्ट नै सम्झौता गर्न आउनु नभए जमानत जफत हुन्छ भनी एक पक्षीय निर्णय र सूचना दिँदैमा हुने कुरा होइन दुवैको स्वीकृतिबाट मात्र हुने कुरा छ । एक दिनको समय दिई रु. २२,४५,०००।– को परफरमेन्स वौण्ड सहित सम्झौता गर्न आउनु भनी भन्नु पनि अनुचित अव्यवहारिक र असम्भव कुरा हो जुन रकम र सरकारी ठेक्का बन्दोवस्त ऐन, २०२० को दफा १५(२) को विपरीत छ । सम्झौता गर्न आउनु भनी विपक्षीले हामीलाई चिठ्ठी लेखेको १३ जुलाई अर्थात् आषाढ २९ गते नै हामीले राखेको जमानी पत्रको रकम रोक्का गर्नु भनी विपक्षीले नेपाल बैंकलाई पत्र लेखेकोबाट विपक्षीले नै सम्झौता गर्न नसक्ने नमिल्ने वातावरण सृजना गरेको प्रष्ट छ ।

४.    हामीले राखेको जमानी पत्रमा नै बोलपत्र रीतपूर्वक स्वीकृत भएमा र बोलपत्रवालाले उक्त बोलपत्र बमोजिम करार गर्न मन्जूर नगरेमा मात्र हामीले राखेको  धितो जमानी जफत हुने कुरा छ हाम्रो बोलपत्र स्वीकृत भए गरिएको नै नभएपछि शर्तयुक्त स्वीकृतिलाई हामीले मान्यता नदिएसम्म विपक्षीको उक्त कारवाही करार सम्बन्धी ऐनको दफा ४(७) विपरीत भई त्रुटिपूर्ण छ । बिना कसूर बिना कानून हाम्रो रु. ६,५०,०००।– को बिड बोण्ड जफत गर्ने विपक्षीको निर्णयबाट संविधानको धारा ११(२)(ङ) धारा १५ द्वारा प्रदत्त हक हनन् भएकोले उत्प्रेषण वा अन्य उपयुक्त आज्ञा, आदेश वा पुर्जी जारी गरिपाउँ भन्ने समेत निवेदन जिकिर ।

५.    विपक्षीबाट लिखितजवाफ मगाई आएपछि वा अवधि नाघेपछि पेश गर्नु भन्ने सर्वोच्च अदालत सिंगल बेञ्जको ०४३।१।३१ को आदेश ।

६.    विपक्ष समेतका परेका टेण्डरहरूमा उद्योगले आवश्यक स्पष्टीकरण समेत लिई सबै टेण्डरको मूल्यांकन पछि विपक्षीले पेश गरेको टेण्डरलाई स्वीकृत गरिएको १५ जुलाई १९८५ सम्ममा सम्झौता गर्न आउनु सो समय नपुग भएमा बैंक ग्यारेण्टी २५ जुलाई सम्म बढाई २२ जुलाई सम्म सम्झौता गर्न आउन सकिन्छ भनी विपक्षलाई लेखेको पत्र विपक्षले प्राप्त गरेको सम्झौता गर्न १५ जुलाईमा उपस्थित हुन नआएको बैंक ग्यारेण्टीको म्याद पनि नबढाउनु भएको तथ्यमा विवाद छैन । टेण्डर दिनेले टेण्डरको शर्त पालना गर्नु पर्दछ स्वीकृत भएको सूचना प्राप्त गर्ना साथ थप बैंक ग्यारेण्टी राख्नु पर्छ भन्ने कुरा टेण्डर दिँदा नै थाहा हुने कुरा हो । १५ जुलाई सम्झौता गर्ने समय नपुग्ने भए बैंक ग्यारेन्टीको अवधि २५ जुलाई सम्म बढाएमा २२ जुलाई सम्म सम्झौता गर्न सकिने भनी समय दिइएको पनि थियो । अर्नेष्ट भनेको बैंक ग्यारेण्टी अवधि सिद्धिएपछि सम्झौता गर्न समय तोक्न नमिल्ने भएबाट बैंक ग्यारेण्टी अवधि नसकिँदै सम्झौता गर्न समय दिइएकोले समय पुगेन भन्ने विपक्षको तर्क तर्कयुक्त छैन । टेण्डर दिँदा राखेको धरौटी टेण्डर स्वीकृत भएको सूचना दिएपछि तोकिदिएको समयमा सम्झौता नगरेकोले सो धरौटी जफत गर्न उद्योगलाई पूर्ण अधिकार छ । टेण्डर प्रस्ताव सशर्त स्वीकृत गरिएको नभई टेण्डर प्रस्ताव भन्दा अलग कुरा लेखी विपक्षले पछि दिएको पत्रलाई स्वीकृत नगर्ने टेण्डर प्रस्ताव बमोजिम नै गर्ने गरी स्वीकृत गरिएकोलाई टेण्डर प्रस्ताव सशर्त स्वीकृत गरियो भन्ने भनाई तथ्यपूर्ण छैन । बैंक ग्यारेण्टी अवधि पनि विपक्षकै अनुरोधमा बढाइने हो र सो भइआएको पनि छ । विपक्षले बोलपत्र स्वीकृत भएपछि सम्झौता गर्न नआएबाट राखेको अर्नेष्ट मनी जफत गरिएको कानून बमोजिम नै हुँदा रिट निवेदन खारेज हुनुपर्छ भन्ने समेत विपक्षी हेटौंडा सिमेण्ट उद्योग लिमिटेडको लिखितजवाफ ।

७.    निवेदकतर्फबाट विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री सर्वज्ञरत्न तुलाधरले मेरो पक्षको टेण्डर स्वीकृत गरेको जानकारी नै विपक्षीले दिएको छैन । ढुवानी गर्ने कोइलाको गुणस्तर बारे विपक्षीसंग बारम्बार नेगोसिएसन तथा क्लियरफिकेसन मिटिङहरू भएकोबाट नै मेरो पक्षले राखेको टेण्डर (करार) का स्पष्टीकरण शर्तहरूको गाम्भीर्यतालाई विपक्षीले स्वीकार गरेको छ भन्ने र विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री मुकुन्द रेग्मीले टेण्डरको शर्त सहितको स्वीकृति गरी करार गर्न आउनु भन्ने त्यसको लागि पर्याप्त समय नदिने बैंक ग्यारेन्टीको म्याद बढाउन नसक्ने परिस्थिति पार्ने करार नै नभएको स्थितिमा मेरो पक्षको बैंक जमानत जफत गर्ने विपक्षी हेटौंडा सिमेन्ट उद्योग लि.को निर्णय त्रुटिपूर्ण हुँदा बदर हुनुपर्छ भन्ने समेत बहस गर्नु भयो । विपक्षी हेटौंडा सिमेन्टको तर्फबाट उपस्थित विद्वान वरिष्ठ अधिवक्ता श्री वासुदेव प्रसाद ढुंगानाले रिट निवेदकले टेण्डर हाली पछिबाट राखेको शर्तहरूलाई मान्यता नदिएको र अर्नेष्ट मनी बापत राखेको बैंक ग्यारेन्टी समाप्त हुने मिति सम्ममा सम्झौता गर्न पर्ने भएबाट १५ जुलाई सम्ममा सम्झौता गर्न आउनु भनिएको हो । बैंक ग्यारेन्टी बढाउने जिम्मेवारी रिट निवेदकको हो । बैंक ग्यारेन्टी २५ जुलाई सम्म बढाएमा २२ जुलाई सम्म सम्झौता गर्न आउन सकिन्छ भनिएबाट सम्झौताको निम्ति पर्याप्त समय दिइएको र रिट निवेदकले उक्त म्यादभित्र सम्झौता गर्न नआएकोले बैंक ग्यारेन्टी जफत गरिएको कानून अनुरुप नै हुँदा रिट  निवेदन खारेज हुनुपर्छ भन्ने समेत बहस गर्नु भयो ।

८.    प्रस्तुत रिट निवेदनमा निवेदकको माग बमोजिमको आदेश जारी हुनुपर्ने हो वा होइन सो विषयमा आज निर्णय दिनु पर्ने हुन आयो ।

९.    यस्मा निर्णयतर्फ हेर्दा हेटौंडा सिमेन्ट उद्योग लि.ले भारतका कोइला खानीहरूबाट हेटौंडा सिमेन्ट उद्योगको कारखाना सम्म कोइला ढुवानी गरी ल्याउनको लागि टेण्डर आहृवान गरे बमोजिम रिट निवेदकले टेण्डर प्रस्तुत गरेको कुरामा विवाद देखिँदैन । रिट निवेदकले टेण्डर प्रस्तुत गरेपछि विपक्षी उद्योगले सम्झौता गर्न आउनु भनी जुलाई १३, १९८५ मा आशयपत्र पठाउनु पूर्व ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तरको विषय तथा अन्य विषयहरूलाई लिएर मे २६, १९८५ आषाढ २०, २०४२ तथा आषाढ २५, ०४२ मा क्लियरीफिकेसन तथा नेगोसिएशन मिटिङहरू भएको तथा दुई पक्ष बीच विभिन्न मितिमा पत्राचारहरू भएको मिसिल संलग्न कागजातका प्रतिलिपिहरूबाट देखिन्छ । ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तरको विषयलाई लिएर ज्येष्ठ २७, २०४२ मा रिट निवेदकले विपक्षी हेटौंडा सिमेन्ट उद्योगलाई लेखेको पत्रमा कोल इण्डिया लिमिटेडले जुन स्तरको कोइला दिन्छ सोही स्तरको कोइला ढुवानी गरी उद्योगलाई बुझाउन सकिने भन्ने शर्त र राखेको देखिन्छ । त्यस पछि जुलाई १३, १९८५ मा विपक्षी हेटौंडा सिमेन्ट उद्योगले रिट निवेदकलाई लेखेको पत्रमा रिट निवेदकले लेखेको ०४२।२।२७ को पत्रमा उल्लिखित शर्तहरूलाई मान्यता नदिने गरी ५० हजार मेट्रिक टन वि.स्लाक कोइला प्रति मेट्रिक टनको रु. ४४९।– मा जम्मा रु. २,२४,५०,०००।– मा ढुवानी गर्ने टेण्डरलाई स्वीकार गरिएकोले त्यसको सयकडा दश प्रतिशतले हुने रु. २२,४५,०००।– को परफरमेन्स वोण्ड सहित १५ जुलाई सम्ममा सम्झौता गर्न आउनु भन्ने र नआएमा अर्नेष्ट मनी जफत हुनेछ उक्त समय नपुग भएमा २५ जुलाई सम्म बैंक ग्यारेन्टी बढाई ऐ.२२ गते सम्ममा सम्झौता गर्न आउन सकिन्छ भन्ने समेत उल्लेख गरेको देखिन्छ । सो समय भित्र रिट निवेदक सम्झौता गर्न नगएको भनी रिट निवेदकले राखेको बैंक जमानत रु. ६,५०,०००।– जफत गर्ने निर्णय गरी सोको जानकारी मिति ०४२।४।१६ मा पत्रद्वारा रिट निवेदकलाई दिएको देखिन्छ ।

१०.    ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तर विषयमा रिट निवेदक र विपक्षी उद्योग बीच विवाद उत्पन्न भएको कुरा समय समयमा भएका मिटिङ र पत्राचारबाट स्पष्ट रुपले देखिन्छ । कोइलाको गुणस्तर विषयमा ०४२।२।२७ को पत्रमा रिट निवेदकले राखेको शर्तहरू टेण्डर प्रस्तुत गरिसकेपछि राखेको नयाँ शर्तहरू हुँदा मान्यता नदिएको भन्ने जिकिर लिखितजवाफमा उठाइएको पाइन्छ । तर रिट निवेदक र विपक्षीका बीच करारको केही कुरा स्पष्ट गर्नु परेकोबाट विपक्षी हेटौंडा सिमेण्ट उद्योगकै अनुरोधमा क्लियरीफिकेशन तथा नेगोसिएशन मिटिङहरू भएको भन्ने रिट निवेदकको कथनलाई विपक्षीले खण्डन गर्न सकेको देखिँदैन । नत ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तरको विषयमा टेण्डरमा नै स्पष्ट उल्लेख भएको छ भनी विपक्षीले जिकिर लिन सकेको पाइन्छ । मिसिल संलग्न मे. २६, १९८५ को क्लियरिफिकेशन मिटिङको माइनुट बुकको मिसिल संलग्न प्रतिलिपि हेर्दा विपक्षी उद्योगले रिट निवेदकसंग ढुवानी गर्नु पर्ने वि. स्लाक कोइलाको प्राविधिक विशिष्टिकरण (Technical Specification) माग गरेको र सोही सन्दर्भमा रिट निवेदकले २७ ज्येष्ठको माथि वर्णित पत्र लेखेको देखिन्छ । तसर्थ २७ ज्येष्ठको पत्रमा उल्लेख शर्तहरूलाई टेण्डर प्रस्तुत गरेपछिको नयाँ शर्त भन्न नमिली टेण्डरका शर्तहरू स्पष्ट नभएबाट रहन गएका शर्तहरू मान्नु पर्ने देखिन आयो ।

११.    रिट निवेदक र विपक्षी उद्योग ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तर विषयमा सहमतिमा नपुगी विवाद कायम रहेको अवस्थामा १५ जुलाई सम्ममा सम्झौता गर्न आउनु भनी जुलाई १३, १९८५ मा विपक्षी उद्योगले पत्र लेखेको देखिन्छ । ढुवानी गर्नु पर्ने कोइलाको गुणस्तर विषयमा निवेदक र विपक्षी बीच सहमति नभएपछि  विपक्षी उद्योगसंग रिट निवेदकको टेण्डरलाई अस्वीकृत गर्ने वा रिट निवेदकले राखेको शर्तहरूलाई मान्यता दिने भन्ने दुई विकल्प रहन जान्छ र ती मध्ये कुनै एक विकल्पको अनुसरण गर्नु पर्ने हुन्छ । तर विपक्षी उद्योगले ती मध्ये कुनै पनि विकल्पको अनुसरण गरेको देखिन आएन ।

१२.   जुलाई १५, १९८५ सम्मा सम्झौता गर्न आउनु भनी तथा बैंक ग्यारेन्टी जुलाई २५ सम्म बढाई जुलाई २२ सम्ममा सम्झौता गर्न सकिने कुरा उल्लेख गरी जुलाई १३ मा लेखेको आशयपत्र जुलाई १४ मा प्राप्त भएको, त्यति छोटो समय भित्र रु. २२,४५,०००।– को परफरमेन्स वोण्ड सहित उपस्थित हुन सम्भव नभएको र बैंक ग्यारेन्टी जुलाई २५ सम्म बढाई २२ जुलाई सम्म सम्झौता गर्न सकिने गरी आशयपत्रमा उल्लेख गरे पनि जुलाई १३ मै जमानत रोक्का गर्नु भनी विपक्षीले बैंकलाई पत्र लेखेकोबाट सम्झौता गर्न नसक्ने तथा नमिल्ने वातावरण सृजना गरेको भन्ने जिकिर पनि निवेदकले लिएको पाइन्छ । सो कुरालाई होइन भनी विपक्षी उद्योगले खण्डन गर्न सकेको देखिँदैन । सम्झौता गर्नको लागि सम्झौता गर्न सक्ने वातावरण हुनुपर्छ । विपक्षी उद्योगको जुलाई १३ को पत्रबाट सम्झौता गर्नको लागि पर्याप्त समय नदिएको कुरा एकातर्फ देखिन्छ भने अर्कोतर्फ बैंक जमानत रोक्का गर्नु भनी बैंकलाई पत्र लेखेबाट रिट निवेदकले बैंक ग्यारेन्टी अवधि बढाउन नसक्ने भई सम्झौता गर्न नसक्ने परिस्थितिको सृजना हुन गएको समेत देखिन्छ । यस स्थितिमा टेण्डर स्वीकृत भएपछि पनि सम्झौता गर्न नआएको भन्ने दोष रिट निवेदक उपर लगाई बैंक ग्यारेन्टी जफत गर्ने गरेको विपक्षी उद्योगको निर्णय समन्याय, न्याय तथा सद्विवेकको समेत विपरीत देखिन्छ ।

१३.   अतः उपर्युक्त कारणहरूबाट रिट निवेदकले राखेको बैंक ग्यारेन्टी रु. ६,५०,०००।– जफत गर्ने गरेको विपक्षी हेटौंडा सिमेन्ट उद्योग लि.को निर्णय त्रुटिपूर्ण देखिँदा उक्त निर्णय उत्प्रेषणको आदेशद्वारा बदर हुने ठहर्छ । उक्त रकम रिट निवेदकलाई फिर्ता दिनु भनी विपक्षी हेटौंडा सिमेन्ट उद्योगका नाममा परमादेशको आदेश समेत जारी हुने ठहर्छ । मिसिल नियम बमोजिम गरी बझाई दिनु ।

 

उक्त रायमा म सहमति छु ।

 

न्या.हरगोविन्द सिंह प्रधान

 

इतिसम्वत् २०४४ साल भाद्र १० गते रोज ४ शुभम् ।

