निर्णय नं. २१९५ - उत्प्रेषणको आदेश जारी गरिपाउँ

निर्णय नं. २१९५ ने.का.प. २०४१             अङ्क ११

सिंगलबेञ्च

इजलाश

माननीय न्यायाधीश श्री त्रिलोकप्रताप राणा

सम्वत् २०४० सालको रिट नं. १५८१

विषय : उत्प्रेषणको आदेश जारी गरिपाउँ

निवेदक : का.जि.सौखेल गा.पं. वार्ड नं. ८ बस्ने उजेली सर्किनी

ऐ ऐ बस्ने लुरे सार्की

ऐ ऐ बस्ने बल बहादुर सार्की

विरूद्ध

विपक्षी : ऐ.ऐ. बस्ने कोपची सर्केनी

ऐ ऐ बस्ने शम्भु सार्की

श्री मध्यमाञ्चल क्षेत्रीय अदालत

श्री वागमती अञ्चल अदालत

श्री काठमाडौं जिल्ला अदालत

आदेश भएको मिति : २०४१।११।२।४ मा

§  साक्षी सबूत प्रमाणहरू समेतको मूल्याङ्कन गरी अधिकार प्राप्त अदालतहरूबाट तह–तहबाट भएको फैसला र आदेशबाट रिट निवेदकहरूको हकमा आघात भएको स्थिति नदेखिई विपक्षीहरूले गरे विराएको (प्राईमाफेसी) समेत नदेखिँदा विपक्षीहरूसँग लिखितजवाफ मगाई रहन परेन ।

(प्रकरण नं. ५)

निवेदक तर्फबाट : विद्वान अधिबक्ता श्री विष्णु राउत

विपक्षी तर्फबाट : x

उल्लेखित मुद्दा : x

आदेश

          न्या. त्रिलोकप्रताप राणा : प्रस्तुत रिट निवेदन नेपालको संविधानको धारा ७१ अन्तर्गत परी पेश हुन आएकोमा तथ्य यस प्रकार छ :

          २.   विपक्षीका बाबु १९९८।१२।२९ का दिन अंश लिई भिन्न भई बेपत्ता हुनु भई विपक्षी कोपची सर्किनी ख्याम्के सार्कीसँग काखको छोरा शम्भुलाई लिई पोइल गइन । शम्भुको अंशभाग हामीले नै हेरचाह गरी दिई नापीका बखत सानुकान्छाको, अंश विपक्षी शम्भुको हकको जग्गा सौखेल गा.पं. वार्ड नं. ७ कि.नं. ४० को ज.रा. २–४–० निवेदक मध्ये म बलबहादुरका नाउँमा नापी हुन गएको पछि विपक्षी शम्भुले आफ्नो बाबुको अंश खोज्न आएका हुँदा ०३४।१२।२४ का दिन विपक्षीका हकको जग्गा र त्यसमा रहेको घर समेत बुझी सोही घरमा रही बसी आएका छन् । सो कुरा गुम पारी सगोलमा रहेको अंश नपाएको भनी निवेदकहरू उपर का.जि.अ.मा अंश मुद्दा दिएकोमा हामीले माथिका सम्पूर्ण व्यहोराको प्रतिउत्तर दिएका थियौं । का.जि.अ.ले कोपची पोइल जानु नजानु मुद्दामा तात्त्विक फरक नपर्ने १९९० सालको छुटेको ०३४ सालमा अंश बुझेको भर्पाई पेश गरेको प्रतिवादी जिकिर नपुग्ने अंश पाउने भनी फैसला गरेको र का.जि.अ.को फैसलालाई बा.अं.अ.ले सदर गरेको फैसला उपर म.क्षे.अ.बाट ०४०।१।१५ का दिन पुनरावेदनको अनुमति दिन मिल्दैन भनी आदेश गरेको छ ।

          ३.   विपक्षीका पिता छुट्टेको हो होइन त्यस सम्बन्धी यकीन गर्न विपक्षीका बाबुले गरेको छोडपत्रको कागज प्रेषित छ । सो कागज अ.बं. ७८ नं. को प्रक्रिया पूरा गरी प्रमाण लगाउन पर्नेमा सो नगरी प्रमाण ऐन, ०३१ को दफा ५४ को बिपरीत गरेको छ । सो १९९८ र ०३४ सालको लिखितहरू प्रमाणको कानुनी प्रकृयाद्वारा पुरा गरी प्रमाणमा लिई अंश भए नभएको विवेचना गर्नुपर्नेमा सो नभएको अंशबण्डाको ३० नं. को त्रुटि गरेको हुँदा प्रत्यर्थी अदालतहरूले गरेको फैसलाबाट हाम्रो हकमा आघात पर्न गएकोले उत्प्रेषणको आदेश वा अन्य जो चाहिने आज्ञा, आदेश वा पूर्जि जारी गरिपाउँ भन्ने निवेदन जिकिर ।

          ४.   निवेदक वा समेतको बलबहादुर सार्की रोहवरमा रही पेश हुन आएकोमा निवेदक तर्फबाट रहनुभएका विद्वान अधिवक्ता श्री विष्णु राउतले १९९८ सालमा छुट्टी भिन्न भएको प्रमाण पेश छ सो नसुनाई निर्णय गरेको त्रुटि भई बदरभागी छ भन्ने समेत बहस गर्नु भई आज निर्णय सुनाउन तोकिएको प्रस्तुत मुद्दामा निवेदकका माग अनुसारको आदेश जारी गर्न विपक्षीहरूसँग लिखितजवाफ मगाई रहन पर्ने नपर्ने के हो सो कुराको निर्णय दिनुपर्ने हुन आएको छ ।

          ५.  यसमा निर्णयतर्फ हेर्दा १९९८।१२।२९ मा आफ्नो अंश भाग लिई विपक्षीका बाबु भिन्न हुनु भएको भन्ने र सो कागज अ.बं. ७८ नं. बमोजिम सुनाइएन भन्ने रिट निवेदकहरूको जिकिर देखिन्छ । तर रिट निवेदकहरू उपर शम्भु सार्की र कोपची सर्केनीले दिएको अंश मुद्दामा सो १९९८।१२।२९ को लिखत कागज रिट निवेदकहरूले आफ्नो प्रतिउत्तरको प्रमाण खण्डमा प्रमाण दिन पेश गर्न सकेको झिकाई आएको मिसिलबाट देखिन्न । अब सो लिखतलाई रिटमा आई विवाद उठाएको हुँदा रिट क्षेत्रबाट हेर्न मिल्ने देखिँदैन । विपक्षी शम्भु सार्कीले अंश बुझी गरी दिएको भनेको ०३४।१२।२१ को भर्पाईको हकमा सो भर्पाई पारित गरिपाउँ भनी यिनै रिट निवेदकहरू मध्येको उजेली सर्केनीले शम्भु कार्की उपर दिएको भर्पाई पारित मुद्दामा उक्त लिखत पारित नहुने ठहरी बागमती अं.समेतबाट फैसला भएको प्रमाणको मिसिलबाट समेत देखिन्छ । सो ०३४।१२।२१ को लिखत एवं साक्षी सबूत प्रमाण समेतको मूल्यांकन गरी वादीले अंशपाउने ठहराएको काठमाडौं जिल्लाअदालतबाट भएको फैसलालाई बागमती अञ्चल अदालत बाट सदर भएको र सो फैसलामा पुनरावेदनको अनुमति दिन मिलेन भनी मध्माञ्चल क्षेत्रीय अदालतबाट आदेश गरेको पाइन्छ । साक्षी सबूत प्रमाणहरू समेतको मूल्यांकन गरी अधिकार प्राप्त अदालतहरूबाट तहतहबाट भएको फैसला र आदेशबाट रिट निवेदकहरूको हकमा आघात भएको भन्ने स्थिति नदेखिई विपक्षीहरूले गरे विराएको (प्राइमाफेसी) समेत नदेखिँदा विपक्षीहरूसँग लिखितजवाफ मगाई रहनु परेन । फाइल नियम बमोजिम गरी बुझाई दिनु ।

 

इति सम्वत् २०४१ साल फाल्गुण २ गते रोज ४ शुभम् ।